علی افشاری از اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت در دوران اصلاحات بود. وی متولد سال 1352، در قزوین و فارغ‌ التحصیل مهندسی صنایع دانشگاه امیر کبیر است، سابقه چهار دوره فعالیت در شورای مرکزی انجمن اسلامی دانشگاه امیر کبیر و سه دوره دبیری آن و 5 دوره عضویت در شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت و سه دوره مسئولیت واحد سیاسی آن‏را داشته‌ است. همچنین وی چند دوره عضو هیئت امنای جامعه فارغ التحصیلان دانشگاه امیرکبیر بوده‌ است.

علی افشاری به عنوان دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت، به همراه افرادی چون اکبر گنجی، محمود دولت آبادی و عزت‏ الله سحابی در کنفرانس برلین شرکت کرد و پس از بازگشت، بازداشت شد. میلیون رأی خاتمی، سوت و کف برخی دولت های خارجی، سکولارها را آنچنان متوهم کرده بود که می پنداشتند بتوانند برای براندازی جمهوری اسلامی، آشکارا دست در دست حزب کمونیست و چریک های فدایی خلق و امثالهم نیز بگذارند.

علی افشاری در بررسی کارنامه دولت یازدهم ، دانشگاه جرج واشنگتن – تیرماه 1393

سال 1379 در حالی فرا می رسید که دو پروژه: قتل های زنجیره ای و 18 تیر در رسیدن به اهداف خود ناکام مانده بود. اما در کنار این دو شکست، جریان سکولار توانسته بود اکثر کرسی های مجلس ششم را در انتخابات 29 بهمن سال 78 در اختیار بگیرد. در نتیجه آن دو ناکامی و این پیروزی، وضعیتی به وجود آمد که سکولارها تصمیم گرفتند برای ادامه مسیر خود، دست به هم اندیشی و تشریک مساعی با اپوزیسیون خارج نشین بزنند. آنان حتی اراده کردند نه در پس پرده ها، که به صورت «آشکارا و عمومی» با ضدانقلاب های خارج نشین دور یک میز بنشینند و به زعم خود، جلوی شکل گیری «توهم توطئه» را بگیرند.

بی‏ تردید، به دلیل فراری بودن اکثر خارج نشینان، چنین اجتماعی نمی توانست در داخل کشور صورت گیرد و سفیران اصلاحات باید به دیدار هم فکران خود در آن سوی مرزها می رفتند. دولت آلمان به عنوان یکی از دولت‏های خواهان براندازی نظام دینی ایران، مسئولیت و حتی هزینه برگزاری چنین اجتماعی را به عهده گرفت.

علی افشاری، سروش، داودی مهاجر، کوروش صحتی – واشنگتن

«یوشگا فیشر»، وزیر خارجه آلمان نیمه دوم اسفند سال 78 به ایران سفر کرد و پس از دیدار با شخض خاتمی و سایر مقامات دولتی و نیز ابراز خرسندی درباره انتخابات مجلس ششم، به کشور خویش بازگشت تا مقدمات پیوند اپوزیسیون داخل و خارج را در برلین فراهم کند. بنیادی به نام «هاینریش بل» متعلق به حزب فیشر یعنی «حزب سبز» آلمان مأموریت برگزاری این کنفرانس را به عهده گرفت و نوزدهم تا بیست و یکم فروردین سال 79 به عنوان زمان هم اندیشی اصلاح طلبان داخل ایران و اپوزیسیون خارج نشین تعیین شد. نام این کنفرانس نیز «ایران پس از انتخابات» نهاده شد که بعدها به کنفرانس برلین مشهور گشت.

تلاش اپوزیسیون برای بازی دادن تحکیمی ها به وسیله افشاری

در این میان اپوزیسیون تلاش بسیاری کرد تا پای جنبش دانشجویی را به این کنفرانس باز کند تا به نوعی این پیغام را به حاکمیت داده باشد که اپوزیسیون توانسته است بین حاکمیت و تشکل های دانشجویی آشکارا شکاف ایجاد کند و به عبارتی نفوذ خود را تا درون تشکل های داخل نظام گسترش داده است. اقدامی که در صورت موفقیت می توانست بازتاب های گسترده بین المللی داشته و موقعیت و اعتبار نظام را تضعیف نماید. در این میان "دفتر تحکیم وحدت” به دلیل سابقه و جایگاهش نسبت به سایر تشکل ها گزینه بهتری برای نفوذ بود و به همین منظور برنامه ریزی به روی چهره های مسئله‌دار تحکیم، نظیر علی افشاری آغاز شد.

سرانجام همه نفوذها کارگر افتاد و علی افشاری با قبول دعوت برگزارکنندگان کنفرانس علی رغم مخالفت شورای مرکزی تحکیم وحدت، این تشکل دانشجویی باسابقه را در چالشی بی سابقه قرار داد که بعدها منجر به انشعاب و دست آخر انحلال شاخه تندرو آن شد.

افشاری در حقیقت تکرار دیگری از طبرزدی بود. او که در سالهای نخست عضویت در تحکیم به دیدگاه های افراطی راست مشهور بود در سالهای منتهی به کنفرانس برلین کاملاً وارد زد و بندهای سیاسی با جناح چپ شد به طوری که ماجرای رشوه کروبی به وی برای حمایت تحکیمی ها از ریاستش بر مجلس ششم تا مدتها نقل محافل دانشجویی بود و خیلی ها معتقدند انحراف افشاری از جایی کلید خورد که پول حرام امثال شهرام جزایری را از کروبی قبول کرد و عاقبت همین رشوه گرفتن ها بود که کار را به اینجا رساند.

عشقی که افشاری را از تهران تا واشنگتن کشاند

همسر علی افشاری، دختر فریبا داوودی مهاجر است. افشاری از طریق سازگارا با خانواده داوودی مهاجر آشنا شد و دچار عشق آتشینی نسبت به دختر وی گردید. این روابط عشقی موجب شد تا افشاری در سال 78 هنگام تنظیم لیست انتخاباتی دفتر تحکیم اصرار زیادی برای گنجاندن فریبا داوودی مهاجر در لیست تحکیم بعمل آورد و نهایتاً نیز موفق به تحمیل این امر بر شورای مرکزی دفتر تحکیم شد.

اظهار ندامت علی افشاری در سال 1379

افشاری پس از آنکه در سال 79 از سوی شعبه 26 دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به شش سال حبس تعزیری محکوم شد، به زندان افتاد و دچار خلاء روانی شدیدی گردید. یکی از اصلی ترین دلایل بریدن افشاری در زندان و قرائت ندامتنامه توسط وی در مقابل دوربین تلویزیون همین عامل عاطفی بوده است. افشاری در زندان به بازجویان التماس کرده بود که اگر او را آزاد کنند بلافاصله پس از آزادی اقدام به ازدواج با معشوقه اش نموده و سیاست را خواهد بوسید و به کناری خواهد گذاشت. وی در صداوسیما حاضر شد و در مصاحبه‌ای از عملکرد گذشته خود ابراز ندامت کرد.

آزادی و بازگشت دوباره افشاری به وادی سیاست

پس از اعلام ندامت افشاری و اعترافاتش در تلویزیون، وی آزاد شد و مدتی را در سکوت به سر برد. اما بعد از آنکه به وصال معشوق رسید و با دختر داوودی مهاجر ازدواج کرد، دوباره آرام آرام به وادی سیاست بازگشت. بازگشتی که توام با رویکردی شدیداً رادیکال و اپوزیسیونی بود و تا به امروز هر لحظه رادیکالتر می شود.

علی افشاری عامل نفوذی سازمان سیا

علی افشاری عامل نفوذی سازمان سیا در جنبش دانشجویی ایران (تحکیم وحدت) به کمک دیگر عوامل نفوذی توانست یکی از قوی ترین جنبشهای دانشجویی اسلامی در ایران را که دهها سال سابقه مبارزه با استکبار جهانی را داشت را به انحراف بکشاند. به نحوی که جنبش دانشجویی (تحکیم وحدت) که در اعماق قلب نیروهای ارزشی و انقلابی ایران جا داشت در یک گردش معنادار و نفاق گونه در مقابل انقلاب و ارزشهای اسلامی ایستاد و عناصر فاسدی که در رأس آن قرار گرفته بودند به شدت در مقابل آموزه های انقلاب و خط امام خمینی (ره) موضع گرفتند. جامعه دانشگاهی کشور از آن دوران هنوزبا تلخی یاد می کنند. جنبش دانشجویی هیچ گاه افشاری را نخواهد بخشید.

بعد از اجرای این مأموریت علی افشاری که مأموریت خود را پایان یافته در ایران می دید به کمک عناصر نفوذی دیگر در دولت اصلاحات همراه با تعدادی دیگر از عناصر نفوذی سازمان سیا، در سال 1384، به بهانه ادامه تحصیل جمهوری اسلامی را ترک و راهی آمریکا شد. در آمریکا رسماً در مراکز خبری سازمان سیا شروع به لجن پراکنی علیه انقلاب اسلامی پرداخت.

دیدار علی افشاری با خواننده مرتد

شاهین نجفی خواننده و سازنده کلیپ موهن علیه امام هادی (ع) در سال 1391، از دوره اصلاحات به راه‌اندازی گروه‌های موسیقی زیرزمینی در رشت و تهران پرداخت، به سبب اشاعه فحشا و فساد با شکایت شاکیان خصوصی شامل چند خانواده، دو بار در ایران دستگیر شده بود و سال 1384 از ترس مجازات سنگین کیفری به آلمان گریخت. پس از 6 ماه انزوا و زندگی مخفیانه، در راستای پروژه «موسیقی ترور» تحرکات جدیدی را در آمریکا آغاز کرده است.

این خواننده مرتد برای خارج شدن از انزوای خود با سفر به شهرهای مختلف آمریکا، در شهرهای برکلی و سن دیگو کنسرت برگزار کرده است. تصاویری از پشت صحنه این کنسرت‌ها و حضور برخی عناصر ضدانقلاب، مسائل جدیدی را افشا کرده است.افرادی چون علی افشاری (ضدانقلاب مقیم آمریکا)، هانیه بختیار (همسر ضدانقلاب علی افشاری)، فریبا داودی مهاجر (ضدانقلاب مقیم آمریکا و مادر هانیه بختیار)، احمد باطبی، کوروش صحتی و بهزاد مهرانی (عوامل فراری ضدانقلاب) از جمله کسانی هستند که این خواننده مرتد را علناً مورد حمایت قرار داده اند.