"کنسرت ها"موضوعی که این روزها نقل محافل فرهنگی و سیاسی شده و "قانون" کلید واژه‌ای که به صورت یکسان پس از حواشی به وجود آمده در رابطه با برگزاری کنسرت ها در مشهد از زبان موافقین اجرا و مخالفین لغو، شنیده می‌شود. این سوژه خیلی زود از خاستگاه فرهنگی خود خارج شد و به مناقشه ای سیاسی در کشور تبدیل گردید تا طیف‌بندی حامیان و مخالفان آن بر طیف بندی سیاسی کشور نیز تطبیق بیابد.  

پس از اینکه علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با مصاحبه ای در حاشیه شورای استانداری اردبیل، دیدگاه خود را در مورد برگزاری کنسرت ها در مشهد روشن و شفاف اعلام کرد و وظیفه اصلی وزارت ارشاد را صدور مجوز برای "کل" اجراهای صحنه ای همچون موسیقی،تئاتر و نمایش دانست، صراحتا گفت: هیچ کس جای دیگری نمی تواند برای این مجوزها محدودیت ایجاد کند و بدون اینکه هیچ توضیحی از دلیل مخالفت برخی در برگزاری کنسرت ها بدهد، امام جمعه این شهر را عامل اصلی لغو کنسرت ها در مشهد دانست و با این جمله که: اجازه نمی‌دهند حتی کنسرت های سنتی و محلی نیز برگزار شود، موجی از از انتقاد را به سمت مشهد روانه کرد و رئیس جمهور هم به حمایت از وزیر ارشاد در مراسمی که به عنوان روز پزشک برگزار شد، در جمع پزشکان اظهار تاسف کرد از مخالفت‌هایی که در برگزاری کنسرت‌ها صورت گرفته و با عنوان اینکه: در کشور مان فقط یک مجلس شورای اسلامی به عنوان مجلس قانونگذاری وجود دارد و هر کس که تریبون در اختیار می‌گیرد، نمی‌تواند قانونگذاری کند وزیر هم نمی تواند از این خواسته تبعیت کند بلکه وزیر باید تابع قانون باشد، برگزاری کنسرت ها را مساوی با اجرای قانون دانست وآن را در سبد مجلس قرار داده و ادامه داد: همه افتخار ما این است که کشور ما کشور قانون است.

در این خصوص برخی از هنرمندان هم عرصه مخالفت با لغو کنسرت ها را بی نصیب نگذاشتند و با احساسی کردن فضای ایجاد شده، به تهییج مخاطبان پرداختند. حسین علیزاده در بخشی از اجرای خود در تالار وحدت، با این جمله که اگر موسیقی شهید بخواهد در صف اولّم، موضوع را امنیتی جلوه داد و او هم حرف از "عمل به قانون" را پیش کشید و به حالت اعتراض گفت: چرا به هنر و وسیله ای که این قدر از آن استفاده می شود مدام توهین می کنند... ببینیم قانون چه گفته است ... اگر موسیقی را حذف کنید، اعتقادات مردم را حذف کرده اید.

روزنامه های حامی دولت نیز به صورت زنجیره وار این خبر را پوشش دادند و با تیترهایی چون: "طبق قانون برگزاری کنسرت در همه شهرها بلامانع است". "ایستادن در برابر بی قانونی". "کشور قانون دارد"، مواضع خود را همسو با دولت، در معرض نگاهها قرار دادند.

در این میان اما، شبکه بهائی "من و تو" هم درست از همین نقطه یعنی"عدم رعایت قانون" با موافقان برگزاری، همنوائی کرد، ولی بی بی سی بر طبق سیاست‌های زیر پوستی معلوم‌الحالش سعی کرد موضوع کنسرت ها را از سالن اجرای موسیقی به دانشگاه ها تسرّی دهد و "جوادی حصار" از تریبون بی.بی.سی وارد ماجرا شد و نظرآیت الله علم الهدی را در زمینه موسیقی متفاوت با نظر رهبر معظم انقلاب دانست و عنوان کرد: آقای خامنه ای به درستی ذات دانشگاه را علمی می‌داند و بر اساس این دیدگاه اجازه ترویج موسیقی را در دانشگاه نمی‌دهد تا دانشگاه جولانگاه مسائل سطحی و هیجانی نگردد اما نظر او درباره کنسرت‌ها به مراتب نرم‌تر از آقای علم الهدی است.

فضای مجازی هم بر اساس ذاتیاتش وارد عرصه موافقت و مخالفت گردید و پست‌هایی از قبیل اینکه چرا مردم مشهد حق شادی ندارند و چرا در حالیکه موسیقی مجاز است، با آن مخالفت می‌کنند؛ فضای موج سواری برای مخالفان لغو، را ایجاد کرد.

سخنان دادستان عمومی و انقلاب مرکز استان خراسان رضوی در رابطه با لغو یکی از کنسرت‌ها در سبزوار، مبنی بر مشکلاتی که در محتوا و اجرای کنسرت ها و نحوه حضور شرکت کنندگان در سالن وجود داشته و موجبات اعتراض حوزه علمیه و علما و مردم را فراهم کرده است؛ مهر تائیدی بر بیانات آیت الله علم الهدی بود که با مطرح کردن این موضوع در سال 92، مردم را به حاشیه‌های ابتذال آفرین و ابتذال گستر کنسرت‌ها توجه داده بودند. نظر نوش‌آبادی، سخنگوی وزارت ارشاد هم در نشستی خبری به گزارش خبرگذاری فارس در مورد لغو کنسرت ها در مشهد هم تائیدی بر نظر موافقان لغو کنسرت بود که علت آن را احترام به حرم مطهر رضوی دانست و حمایت علما و بیانیه‌های دانشجویی دانشگاه های مشهد نیز بر بیانات آیت الله علم الهدی صحّه گذاشت.

محور نظرات مخالفین لغو کنسرت ها به مسئله "اطاعت از قانون" بازمی‌گردد که به نظر می رسد در این خصوص هم بازی با کلمات صورت گرفته است. نوش آبادی در نشست خبری ذکر شده این موضوع را عنوان می‌کند که (تا الان مجوزی برای مشهد نداشته‌ایم که لغو شده باشد). این نشان می‌دهد که اساسا مجوزی برای اجرا در شهر مشهد صادر نشده بود که لغو شده باشد، ضمن اینکه در سخنان وزیر ارشاد هم عنوان شده بود 11 سال است که در مشهد کنسرت اجرا نمی شود و این مسئله اختصاص به دولت یازدهم ندارد.

در این خصوص باید به افرادی که قانون را دستاویز سیاست های خود قرار داده اند یادآوری کرد که خوب بود در مورد پخش فیلم‌هایی چون رستاخیز و 50 کیلو آلبالو و بارکد که حاوی شوخی‌های جنسی نمایان بود، هم تا این حد موضوع قانون برجسته می‌شد و حساسیت نشان داده می‌شد نه اینکه پس از رفتن بر روی پرده سینما، مسئولین فرهنگی کشور بگویند: ما مطلع نبودیم!

سخن پایانی آنکه موضوع کنسرت‌ها می‌تواند مسایل مهمی چون معضل اشتغال، تورم، تعطیلی کارخانه ها، قاچاق کالا، حقوق های نجومی و ... را -که مساله اصلی زندگی مردم است - تحت الشعاع خود قرار دهد و از این جهت ماندن یا نماندن بر روی خط خبری، کارکردهای خود را برای جریان‌های سیاسی خواهد داشت! و این در حالی است که به گفته رحمانی فضلی وزیر کشور؛ تنها یک درصد از کنسرت‌ها لغو شده است.