گروه بین الملل«تیتریک» ؛  «بهشون بگید گورشان را از فلسطین گم کنند... یادتون باشه، اون‌ها آنجا را اشغال کرده‌اند. آنجا سرزمین فلسطینی‌هاست. آنجا آلمان نیست. لهستان هم نیست... آن‌ها باید بروند لهستان، آلمان یا آمریکا یا هرکجای دیگر. چرا مردمی را که قرن‌ها آنجا بوده‌اند، بیرون می‌کنند؟».

ویدئویی 10 دقیقه‌ای، خبرنگاری سالخورده و باسابقه را نشان می‌داد که در مقابل خاخام آمریکایی ایستاده و انتقادات تندی را علیه اسرائیل و اشغالگری در سرزمین فلسطینی‌ها مطرح می‌کند.

به گزارش خبرگزاری فارس، انتشار این قطعه ویدئویی پایانی اجباری بود بر بیش از 6 دهه فعالیت حرفه‌ای رسانه‌ایِ پیرترین روزنامه‌نگار آمریکایی. «هلن توماس» 92 ساله روز دوشنبه در حالی درگذشت که از سال 2010 به بعد به دلیل انتشار اظهارات ضداسرائیلی‌اش از تیم رسانه‌ای کاخ سفید کنار گذاشته شده بود.

انتقادات تند توماس، «باراک اوباما» را هم به واکنش واداشت. رئیس‌جمهور آمریکا در دفاع از اسرائیلی‌ها تمام قد به میدان آمد و صحبت‌های روزنامه‌نگار آمریکایی را «اهانت‌بار» خواند و گفت بازنشستگی، «تصمیمی صحیح» برای هلن است. به زعم اوباما این پایان برای «هلن توماس»، «شرم‌آور» بود.

اوباما دهمین رئیس‌جمهور آمریکا بود که طعم انتقادات تند و بی‌پروای «هلن توماس» را می‌چشید. سال‌های آخر ریاست‌جمهوری «دوایت آیزنهاور» شروع کار حرفه‌ای «هلن توماس» بود. توماس 57 سال برای خبرگزاری «یو‌پی‌آی» کار کرد و از سال 2000 تا 2010 برای روزنامه «هیرست» ستون‌نویسی کرد. خروج هلن از «یو‌پی‌آی» در سال 2000 به گفته خود او فرصتی بود برایش تا بتواند آزادانه‌تر انتقاد کند. او زمانی در یکی از سخنرانی‌هایش گفته بود: من 50 سال خودم را سانسور کردم... حالا بیدار شده‌ام و فرصت دارم از خود بپرسم که از چه کسانی نفرت دارم.

آغاز دوره «بیداریِ» توماس با روی کار آمدن «جورج بوش» پسر همزمان شد. «هلن توماس» که در نشست‌های خبری کاخ سفید همواره در ردیف اول و درست روبروی جایگاه سخنران می‌نشست، در دوران کاری «جورج بوش» هم منتقد سیاست‌های دولت بود. او بوش را «بدترین رئیس‌جمهور تاریخ» و «دروغگو» توصیف کرده بود. همین انتقادات بود که باعث شد او به مرور به ردیف‌های عقب‌تر منتقل شود. «هلن توماس» سالخورده در مورد اینکه چرا دیگر در ردیف اول نمی‌نشیند و نشست‌های خبری رئیس‌جمهور و سخنگوهایش را با تکیه کلامش یعنی «متشکرم، آقای رئیس‌جمهور» به پایان نمی‌برد، گفته بود: از من خوششان نمی‌آید... من سوال‌های خیلی تندی می‌پرسم.

«آقای رئیس‌جمهور، می‌خواهم از شما در مورد جنگ عراق سوال کنم... هر دلیلی که تا الان برای این حمله مطرح شده، حداقل در برابر افکار عمومی، غلط از آب درآمده. سوال من از شما این است: واقعا چرا به جنگ در عراق رفتید؟ گفته‌اید که اینکار به خاطر نفت نبوده... به خاطر اسرائیل هم نبوده، به خاطر چیز دیگر هم نبود، پس چرا این کار را کردید؟».

این جدال لفظی بود که «هلن توماس» در سال 2006 با «جورج بوش» به راه انداخت. خیلی‌ها در آن زمان از توماس به دلیل برخورد تند با رئیس‌جمهور و مجادله با وی انتقاد کردند. اما این نه آغاز انتقادات وی از سیاست‌های بوش بود نه پایانی بر آن.

او پیشتر «آری فلیشر» را که بعدها سخنگوی کاخ سفید شد، در مخمصه قرار داده بود. توماس بعد از بیانیه فلیشر در مورد قاچاق تسلیحات به فلسطین، گفته بود: اسرائیلی‌ها از کجا اسلحه می‌آورند؟... فلسطینی‌ها برای سرزمینشان مبارزه می‌کنند.

«هلن توماس» که تا آخرین سال‌ها هم از انتقاداتش دست بردار نبود، در همان اولین کنفرانس خبری «باراک اوباما» در کسوت ریاست‌جمهوری، تکلیف خود را با او روشن کرد. سوال او از رئیس‌جمهور تازه‌کار این بود که آیا کسی در خاورمیانه سلاح اتمی در اختیار دارد؟ پاسخ روشن بود، سال‌هاست که بر همه آشکار شده که تنها اسرائیلی‌ها هستند که در خاورمیانه مجهز به سلاح هسته‌ای هستند. اوباما از پاسخ به این سوال طفره رفت و گفت نمی‌خواهد در این مورد «گمانه‌زنی» کند.

او در جولای 2009 هم به شدت از کنترل شدید خبرنگاران حاضر در کنفرانس مطبوعاتی اوباما انتقاد کرد. هلن با بیان اینکه حتی در زمان نیکسون هم فضا تا این حد بسته نبوده، گفت: قبلا هم نظارت‌هایی بود، اما نه تا این حد... تعجب می‌کنم که چطور از آزادی بیان و شفافیت صحبت می‌کنید.

«هلن توماس» تا آخرین روز عمرش از سوی گروه‌های صهیونیستی به مواضع «ضدسامی» و «ضدیهودی» متهم شد، در حالی که وی بارها گفته بود که ضدیهودیان نیست و تنها می‌گوید اسرائیلی‌ها باید به زادگاه‌های اصلی‌شان بازگردند و فلسطین را به صاحبانش بسپارند.

اظهارات ضدصهیونیستی توماس واکنش گروه‌های مقاومت را هم در پی داشت. حزب‌الله لبنان صحبت‌های وی را «شجاعانه و صادقانه» و حماس این اظهارات را «حقیقتی» توصیف کرد که همه در دنیا از آن مطلعند.

هلن در آگوست 2010 در یک مصاحبه رادیویی گفته بود که بعد از اظهارات ضداسرائیلی‌اش، خیلی زود متوجه شده که اخراج می‌شود. او در این مصاحبه توضیح داد: در این کشور نمی‌توانید علیه اسرائیل انتقاد کنید و دوام بیاورید.

او تا پایان عمر بر مواضعش تاکید کرد. هرچند که او یک هفته بعد از اظهارات ضداسرائیلی‌اش تحت فشار بیانیه‌ای برای عذرخواهی منتشر کرد، اما بعدها چندین بار تاکید کرد که نظرش همان است که گفته بود. او در دوم دسامبر 2010 پیش از یکی از سخنرانی‌هایش به خبرنگاران گفت که هنوز بر سر حرفش هست. «من تاوان حرف‌هایم را دادم، اما این بها به اینکه واقعیت را بگویم می‌ارزید». او در طول سخنرانی هم گفت: کنگره، کاخ سفید و وال‌استریت، همه این‌ها تحت مالکیت صهیونیست‌ها است. به نظر من هیچ شکی در این نیست.

همین اظهارات بود که باعث شد لابی صهیونیست به دانشگاه‌ها و مراکز مختلفی که به او جوایز و مدارک افتخاری متعددی داده بودند، برای پس گرفتن این جوایز فشار بیاورد. در نتیجه برخی از دانشگاه‌ها و مراکز مختلف به بهانه اظهارات ضداسرائیلی جوایز خود را پس گرفتند.

توماس در دوران کاری درازمدتش ده‌ها جایزه مختلف گرفت و 30 مدرک افتخاری نیز دریافت کرد. او در سال 1976 در فهرست 25 زن تأثیرگذار آمریکا قرار گرفت.

مدال افتخار سازمان آزادی‌بخش فلسطین یکی از آخرین جوایزی بود که «هلن توماس» به پاس دفاع همیشگی از فلسطین در آوریل 2012 دریافت کرد.

«هلن توماس» روز دوشنبه در سن 92 سالگی به دلیل کهولت سن درگذشت، اما قطعا مواضع شجاعانه وی همواره از او به یادگار می‌ماند.