نهم دی ماه سرفصلی نو در روند انقلاب اسلامی است که در آن ملت انقلابی و مسلمان ایران بار دیگر و بعد از سالها به میدان آمدند تا فتنه‌ای عیان و خیابانی شده را مهار و سرکوب نمایند. این حماسه بعد از آن صورت گرفت که فتنه گران، فتنه گری را تا مرزهای توهین به والاترین مقدسات شیعه و حضرت اباعبدالله الحسین(ع) آن هم در روز عاشورا حسینی ادامه دادند و با کف و سوت در این روز به خیمه عزاداری امام حسین(ع) حمله کرده و عزاداران حسینی را مورد ضرب و شتم قرار دادند.

در این شرایط بود که دیگر کاسه صبر ملت غیور ایران پس از قریب به هفت ماه تحمل فتنه‌گران به سر آمد و با حضور دهها میلیونی خود در تهران و دیگر شهرهای کشور نفرت و انزجار خود را از فتنه و فتنه گران اعلام کرده و با آنان اتمام حجت کردند. از آن پس بود که بازار فتنه گران برچیده شد و دیگر جرات عرض اندام نکردند و از آن روز به بعد بود که این حماسه بزرگ به عنوان روز بصیرت ملت ایران ثبت گردید و هر ساله بزرگداشت این روز در سراسر کشور برگزار می‌شود.

با گذشت شش سال از حماسه بزرگ نهم دی ماه 88، مساله چگونگی برگزاری بزرگداشت این روز از مباحثی است که باید به آن توجه نمود. اینکه در این روز چه مسایلی باید به عنوان اولویت رسانه ای مورد توجه قرار گیرد و با چه رویکرد و قالبی و برای کدام مخاطب پرداخته شود، خود از موضوعات مهمی است که باید بر روی آن تامل کرد و برنامه‌ریزی نمود.

1- یکی از رمز و رازهای ماندگاری ایام الهی چون 29 اسفند 29، پانزدهم خرداد 42، 22 بهمن 57، 12 فروردین 58، و مناسبت‌هایی از این قبیل آن است که این روزها، روزی ملی، فراگیر و عامی برای اتحاد و وحدت ملت ایران با هر نظر و عقیده‌ای بوده است و اگر چنین نبود می‌توان با جرات گفت که این روزها نیز خیلی زود از یادها به فراموشی سپرده می‌شد و فراگیری و ملی بودن خود را از دست می‌داد.

حماسه نهم دی نیز همچون ایام الله‌های یاد شده روز تجلی وحدت ملت ایران است. روزی است که ملت ایران یکپارچه بر علیه جمع محدودی از وابستگان به بیگانه و آشوب آفرین ایستاد تا اعلام نماید که از اختلاف افکنان و آشوب گرایان و توطئه گران بیزار است.  لذا بزرگداشت این روز نیز باید وحدت آفرین باشد و به تقویت وحدت ملی بینجامد نه اختلاف برانگیز! و بطور کلی باید گفت که بزرگداشت چنین روزی نباید به عاملی برای اختلاف و تحریک عواطف و احساسات بدل گردد. لذا باید توجه نمود تا جنبه‌های ایجابی آن بیشتر مورد توجه قرار گیرد نه جنبه‌های سلبی آن! به واقع این حماسه نباید به پتکی برای کوفتن بر سر آنانی که در انتخابات 88  به کسی غیر از احمدی نژاد رای دادند بدل گردد! یا آنانی که به هر دلیلی به اشتباه در فتنه مواضع روشنی نگرفتند و یا آنکه سردرگم بودند! لبه تند انتقادات باید به سمت فتنه‌گران داخلی و ایادی خارجی آنان باشد.

2- حماسه نهم دی فارغ از آنکه در واکنش به اقدامات چه کسانی شکل گرفت، دارای درس‌ها و پیام‌هایی است که این درس‌ها و پیام ها باید مورد توجه و تاکید قرار گیرد. مواردی چون: نقش آگاهی و بصیرت ملت در مقابله با انحرافات و فتنه‌ها، نقش حضور به موقع و به هنگام در صحنه در دفع تهدیدات و خطرات علیه انقلاب و نظام اسلامی، حساسیت‌ها و پایبندی‌های ملت به مظاهر و شعائر اسلامی، نقش و تاثیرات مراسمات مذهبی چون مراسم عزاداری حسینی، جایگاه هیئات مذهبی در آگاهی‌بخشی و انسجام مردم برای دفاع از ارزش‌ها و نمونه‌هایی از این قبیل، که توجه به آنها امروز نیز می‌تواند مورد استفاده مردم بوده و راهگشای برخی مشکلات باشد.

3- باید پذیرفت که بخشی از توده های مردم به واسطه فتنه گری فتنه گران در سال 88 دچار اغوا و خطا شدند که به مرور زمان و افتادن پرده ها و آشکار شدن حقایق و خلق حماسه‌های بزرگی چون 9 دی ماه، به تدریج بر اشتباه خود پی برده‌اند. سخنرانی‌ها و نوشتارها نباید با تحریک عواطف و احساسات و سرزنش این افراد همراه باشد. چرا که طبیعی است که در این صورت این افراد در موضع انفعال قرار گرفته و به طور ناخواسته با واکنش نشان دادن بر همان مسیر گمراهی و ضلالت گذشته خود اصرار خواهند ورزید.

4- البته تکلیف سران و مجرمان فتنه از توده‌های اغوا شده جداست. و نباید با برخورد تسامح‌گرایانه بدون آنکه این افراد از اقدامات خائنانه خود اظهار ندامت کنند، زمینه عفو و بازگشت آنان را به صحنه سیاسی کشور گشود. چرا که چنین برخوردی فضا را به نفع فتنه گران تغییر داده و آنان را در جایگاه مدعی و طلبکاری از نظام اسلامی قرار خواهد داد.

لذا باید ضمن تفکیک سران و مجرمان فتنه از هواداران سابق آنان، در برابر اقدامات جدیدی که برای آزادسازی سران فتنه طرحریزی شده ایستاد و با دلائل متقن از چرایی تداوم حصر آنان مبتنی بر تصمیمات نهادهای قانونی از جمله دستور العمل شورای عالی امنیت ملی دفاع نمود.

5- حماسه نهم دی ماه فرصتی است برای پاسخ به شبهات و ابهاماتی که متاسفانه توسط فتنه گران و رسانه‌های وابسته و حامی آنان در طول این سال‌ها در سطح افکار عمومی پراکنده کرده‌اند. بخشی از این شبهات هرچند در طول این سالها تناقضات خود را آشکار ساخته‌اند، اما برخی دیگر همچنبن نیازمند پاسخند تا اذهانی که هنوز درگیر آنند قانع شوند. ضمن آنکه گذر زمان نیز حقایق جدیدی را پیش روی ما گذاشته است که در تحلیل انتخابات سال 88 و فتنه پس از آن می‌تواند مفید باشد.