بی بی سی ارگان رسمی دولت انگلیس، با تهیه و پخش گزارشات متفاوت در مورد "بدرقه ضریح امام حسین(ع)" بغض خود را نسبت به اهل البیت (ع) و دینداری ملت ایران نشان داد.

بی بی سی این بار سعی کرد تا "گریه بر سید الشهدا" را زیر سوال برده و آن را موجب "افسردگی جامعه" معرفی کند.

در ابتدای این گزارش بدون توجه به تولید صدها فیلم و سریالی که از زوایای مختلف به مراسم عزاداری امام حسین (ع) و آثار و برکات آن پرداخته می شود، با پخش سوال و جواب دو دانشجو در مورد گریه بر امام حسین (ع) از سریال "راستش را بگو"، آن را بی سابقه عنوان کرده و آن را در "سطح عموم" تازه دانست.

این در حالی است که طبق اسناد تاریخی و روایات سوال در مورد "گریه"،"مقدار، نوع و شیوه آن" از پیامبر اکرم و قبل از شهادت امام حسین علیه السلام نیز مطرح بوده و چیز تازه ای نیست.

گزارشگر این شبکه با نقل مضمونی روایات "گریه بر سیدالشهداء" و ثواب آن گفت: « می گویند گریه کردن و اشک ریختن ثواب دنیوی و اخروی دارد اما خیلی از شیعیان موافق نیستند!»

این ادعا در حالی است که  سایت این شبکه در مقاله ای تحت عنوان "کنشگران سیاسی سکولار و جامعه مذهبی"(8/12/2012) حضور پرشور مردم در استقبال از ضریح امام حسین علیه السلام را، دلالتی بر" تداوم رویکردهای مذهبی و زندگی مبتنی بر نقطه عزیمت‌های دینی در جامعه ایران"  دانسته و به مشارکت بخش‌های مهمی از جامعه در آیین‌های عزاداری دهه‌ی نخست محرم و عاشورای حسینی اعتراف داشته است اما گویا این شبکه میلی برای دیدن دم خروس ندارد.

در ادامه این گزارش بدون در نظر گرفتن احادیث فراوانی که در این مورد وارد شده، فقط به استناد اظهار نظر شخصی"اسفندیار رحیم مشایی" که گاه و بیگاه با اظهارات خود در حوزه های مختلف از جمله دین و اندیشه موجبات مخالفت صاحب نظران را برای خود فراهم می کند، به نقل از وی آورد: « وقتی این احادیث را می بینیم که اگر کسی برای امام حسین گریه کند، دیگری را بگریاند یا اگر نتوانست خود را به گریه بزند، بهشت بر او واجب می شود، این خیلی شاید قابل باور نباشد.»

اما از آنجا که یکی از ترفندهای خبری این قبیل شبکه ها "نقل نکردن کامل کلام" است، دیگر اشاره ای به ادامه ی سخنان "رحیم مشایی" نشد.

گفتنی است اسفندیار رحیم مشایی در ادامه صحبت های خود گفته بود: « رفتن به بهشت با خواندن زیارت عاشورا و گریه کردن برای امام حسین علیه السلام یک شرط دارد و آن اینکه واقعا خود را در محضر خدا ببینیم و مخاطب خدا و امام حسین(ع) باشند، و در محضر ایشان از عمق جان بگوئیم " إنّی سلمٌ لِمَن سالَمَکم و حربٌ لِمَن حارَبَکم" و به آن معتقد و پایبند باشیم، این انسان را بهشتی می کند.»

همواره برای بررسی متون تخصصی در تمامی حوزه ها رجوع به صاحب نظران ومتخصصان آن امری کاملا بدیهی و عقلائی است اما اینکه چرا "بنگاه سخن پراکنی انگلیس" به سخنان رحیم مشایی آن هم بصورت گزینشی استناد کرده است جای تأمل است.

پر واضح است که با وجود روایات بسیار و تاکیدی که بر "گریه برسیدالشهدا" توسط ائمه (ع) و علماء شده، نه تنها اظهار نظر شخصی آقای رحیم مشایی بلکه اظهار نظر شخصی هر فرد دیگری در این وادی بدون پشتوانه به روایات و احادیث، قابل اعتناء نمی باشد.

اما براستی چرا بی بی سی انگلیس با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری سعی در مطرح کردن افرادی همچون رحیم مشایی به هر بهانه ای دارد؟ به هر حال هستند افرادی که در برنامه پرگار این شبکه حضور تقریبا دایم دارند و بی بی سی عنوان کارشناس مذهبی[!] به آنها داده است، چرا در این گزارش به نظرات آنها اشاره نمی شود؟

شبکه بی بی سی انگلیس که با این گزارش در پی اثبات افسردگی حاصل از گریه بود در ادامه به این موضوع پرداخت و آورد:« آیا سنت گریاندن و گریستن و تظاهر به گریه[تباکی] باعث افسردگی و دلمردگی جامعه می شود؟[اما] روانشناسان شک دارند!»