این بار یکی از مفتیان مشهور وهابی در اظهار نظری عجیب مدعی شد: «عزاداری ضد حسین[ع] است. حسین[ع] عزاداری نکرد. پدرش شهید شد؛ اما علم و کتل راه نینداخت و عزاداری نکرد.»

«عبدالرحیم ملا زاده» بدون اشاره به واقعیت های تاریخی در عزاداری های اهل بیت(ع) و توصیه آن ها به عزاداری، به همین اکتفا نکرد و هدف نهضت امام حسین(ع) را هم تحریف کرد و گفت: «حسین خون خودش هم را ریخت؛ مظلومانه خون خودش را ریخت تا یزید در راه خلافت و شورا باشد؛ اما شیعیان این حرف ها را نمی فهمند!»

این گفته ها در حالی بیان شده است که نه تنها اهل بیت(ع) بلکه همه انسان ها در غم از دست دادن عزیزانشان سوگواری و عزاداری می کنند.

مگر عزاداری کردن غیر از اشک ریختن و حزن و اندوه است که در فرهنگ های مختلف به شکل های متفاوتی ابراز می شود؟ گویی این مفتی وهابی تاریخ را نخوانده است یا خودش را به ندانستن و نفهمی می زند.

پیامبر(ص) در غم از دست دادن فرزندش، همسر بزرگوارش و حضرت ابوطالب اقامه عزا کردند. پس از جنگ احد، تمام شهر مدینه در غم شهدا فرو رفت و پیامبر(ص) در شهادت حمزه سیدالشهدا گریستند و به خانواده اش تسلیت گفتند.

امام حسین(ع) هم به همراه امام مجتبی(ع) و زینبین(س) پس از شهادت پدر بزرگوارشان، عزاداری کردند و گریستند و مردم برای تسلیت نزد ایشان می آمدند و ....

عزاداری امری واضح است که نیاز به توضیح اضافه ندارد؛ امری که مفتیان وهابی نمی خواهند آن را ببینند چون با اهدافشان سازگار نیست.

در پایان تنها سخنی از امیرالمؤمنان علی (ع) را می آوریم که فرمود: «یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا و یبذلون اموالهم و انفسهم فینا، اولئک منّا و الینا»
«شیعه و پیروان ما در شادی و حزن ما شریکند. دارایی و جان خویش را در راه ما بذل می‌کنند، آنان از ما هستند و بازگشت شان به سوی ما است.»