این بزرگوار همچنین بارها مورد عنایت ویژه حضرت امام(ره) و مقام عظماء ولایت قرار گرفته اند به طوری که مقام معظم رهبری بر خلوص و صفای ایشان تأکید فموده و تلاشهای ایشان را الگویی برای طلبه ها معرفی فرموده اند.

 ایشان در کلیپ اختصاصی ذیل که سایت حزب الله کرمانشاه برای اولین بار آن را در فضای مجازی منتشر می نماید؛ به تبیین دقیق زوایای بحث غیبت از مسئولین پرداخته اند.

سخنان دقیق ذیل از این عالم بزرگوار که عمرش را در راه تحقیق معارف دینی و قرآنی سپری نموده و یکی از کارشناسان معارف دینی محسوب می شود؛ استدلال محکمی بر رد ادعاهای جاهلان به معارف قرآن است که همواره درصددند به بهانه حفظ اخلاق رسانه ای و... مانع رسوایی نااهلان و نامحرمان توسط دلسوزان نظام بشوند و انتقادات صریح آنها از مسئولین را گناه غیبت و... معرفی می کنند!! 

غیبت برای مسئولین طوری نیست  باید خیلی رک انتقاد را بیان کرد/ کشتی آهن را در دریا می دزدند بعد می گویند غیبت نکنی ها!!

حجه الاسلام و المسلمین قرائتی در این کلیپ با رد اینگونه مغالطه ها تصریح می فرماید:  

غیبت برای مسئولین طوری نیست؛ حضرت امیر(ع) می فرماید: پول بده غیبت بشنو: و ابعث العیون.  به مالک اشتر می فرماید: پول بده به افرادی بروند بازرسی کنند بیایند عیبها را به شما بگویند. غیبت نکن یعنی چه؟ (مثلا) رک بگو آقا قرائتی نهضت سوادآموزی رو خراب کرد. غیبت نشود یعنی چه؟

گاهی آنقدر در درس اخلاق معطل می شویم که شتر را بارش می برند و کشتی آهن را در دریا می دزدند بعد می گویند غیبت نکنی ها!! یعنی چه غیبت نکن؟

 حضرت امیر(ع)‌آبروریزی کرد عثمان بن حنیف سر سفره ای رفت که اشراف بودند فقرا نبودند؛ حضرت امیر نامه ای نوشت و این کبابی که خورد کوفتش شد؛ هزار و چهارصدسال است که به خاطر آن سیخ کباب؛ عثمان آبرو ندارد.

 گاهی باید داد کشید؛ ما اخلاقمان اینهاست آقا نه اینکه فقط بگی یواش بیا یواش برو! و نافله بخوان؛ نافله یکی از  مستحبات است.

حضرت امام(ره) در جوانی با شخصی برخورد فیزیکی نمود و سیلی محکمی به صورتش زد

مرحوم آیة‌الله بهاءالدینی(ره)‌ نقل می کرد که حضرت امام(ره) در جوانی آنچنان به گوش کسی سیلی زد که عینکش پرت و چهل تکه شد. طلبه باید اینگونه باشد لذا آن کسی که در پیری می فرماید من تو دهن این دولت می زنم باید جوانی زده باشد. این درس اخلاق است.

بازخوانی جملاتی از مقام عظماء ولایت در وصف استاد قرائتی:

« بالخصوص از جناب آقاى قرائتى لازم است تشکر کنیم. تشکر که نه؛ چون کار، کار خداست، براى خداست، ان‌شاءاللَّه خداوند باید از ایشان و همکاران‌شان تشکر کند؛ لکن قدردانى باید بکنیم. من این چند جمله را در جمع شما برادران و خواهران بگویم:

آقاى قرائتى یک نمونه‌ى بسیار خوب و درس‌آموزى است خود ایشان. اولاً کارهایى را که ایشان مباشر آنها شد، دنبال آنها رفت، همه‌اش خلأهایى بود که وجود داشت؛ ایشان خلأها را پر کرده؛ خیلى ارزش دارد. بعضى کارها خوبند، اما تکرارى‌اند. اگر کسى توانست نیازها را، خلأها را پیدا کند، بشناسد و همت بگمارد بر اینکه این خلأها را پر کند، این ارزش مضاعفى دارد. ایشان این‌جور عمل کرده است؛ هم در قضیه‌ى نماز - نمازِ با این عظمت، با این اهمیت، رکن دین، مایه‌ى قبول همه‌ى اعمال انسان، این مورد بى‌اعتنایى قرار بگیرد در جامعه، توجه لازم به آن نشود. این، خیلى خلأ بزرگى است - ایشان به این خلأ پرداخت، هم مسئله‌ى زکات، که واقعاً در جامعه‌ى ما مطرح نبود و خود این مطرح نبودن یک نقطه‌ى ضعف بود، یک نقیصه بود، ایشان همت کرد، وارد شد؛ همه جا برو، همه جا بگو، به همه اصرار کن، خسته نشو، تا این به جریان بیفتد. قضیه‌ى تفسیر همین جور است، قضیه‌ى مهدویت و بقیه‌ى قضایایى که حالا ایشان دنبال می‌کنند؛ این یک نکته است در کار آقاى قرائتى عزیز و محترم‌مان.

نکته‌ى دوم که اهمیت آن از نکته‌ى اول بیشتر هم هست، صفا و خلوص ایشان است. خود این صفا هم موجب شده است که ایشان بتواند کارها را پیش ببرد. خداى متعال با نیت‌هاى خالص همراه است؛ خلوص نیت تأثیر عجیبى دارد در پیشرفت کارهایى که با این نیت انجام می‌گیرد. این هم یک نکته است؛ خیلى مهم است.

من اینها را عرض کردم نه براى خاطر اینکه حالا بخواهیم از یکى تجلیل کنیم یا یکى را بزرگ کنیم. اینها که نه مورد احتیاج و انتظار آقاى قرائتى است، نه ما دنبال این چیزها هستیم؛ می‌خواهیم این‌جور کار کردن براى ما - براى همه‌مان، به‌خصوص ما طلبه‌ها - الگو بشود؛ یعنى این‌جور حرکت کنیم؛ نه اینکه حالا همین کارها را بکنیم؛ بلکه به این معنا که بگردیم دنبال خلأها، دنبال آنچه که نیاز به آن هست، اینها را پیدا کنیم. هر کسى ذوقى دارد، استعدادى دارد، توانایى‌هایى دارد، ظرفیتى دارد، از این ظرفیت استفاده بشود براى اینکه کار انجام بگیرد»