گروه سیاسی«تیتر یک»/س.بهارزاد؛

علیرضا جهانشاهی، مشهور به طلبه سیرجانی، فردی است که در اعتراض به زمین خواری‌های صورت گرفته در  شهر سیرجان، چندین بار به زندان افتاد؛ در مرتبه اول به زندان افتادن علیرضا جهانشاهی دانشجویان در حمایت از وی لب به اعتراض گشودند و او از زندان زودتر از اتمام محکومیت آزاد شد اما در مرتبه دوم وی در جریان راهپیمایی اعتراضی از سیرجان به تهران بازداشت شد؛ به طوری که به دستور مقام معظم رهبری مسوولان لطف کردند و دست از سر جهانشاهی برداشتند و وی را آزاد کردند، اشتباهی که در این چند سال مد شده است که همان خرج کردن از رهبر انقلاب است.

وی بعدها راهپیمایی اعتراضی دیگری را از مسجد جمکران به سمت تهران و مرقد مطهر امام راحل(ره) به انجام داد و پس از آن در حرم عبدالعظیم حسنی (س)متحصن شد. تحصن طلبه سیرجانی ماه ها به طول انجامید اما انگار در کشور کسی وی را نمی دید و زمانی که چشم مسوولان باز شد به جای رسیدگی به اعتراضات این شخص وی را دستگیر و راهی زندان کردند.

حال با گذشت چندین ماه از زندانی و عدم رسیدگی به پرونده جهانشاهی، باید از مسوولان قوه قضاییه این سوال را پرسید که یک فرد چه مدت نا معلومی می تواند در زندان حضور داشته باشد؟ آیا برای آزادی طلبه سیرجانی وثیقه 10میلیاردی کافی است؟

و اصلا این مقدار وثیقه پول خانه چند نفر از بچه های حزب اللهی می شود که پای کار بیایند و به طلبه سیرجانی بگویند که ما تو را تنها نگذاشته ایم اما تمام راه حل ها پیش پای ما بسته است.

اگر به زعم فراموشی هم از جهانشاهی عبور کنیم اما آقازاده معروف و آزادی وی در آستانه سومین سالگرد پرشکوه 9 دی را چه طور می شود فراموش کرد؟

آقازاده که بعد از به پا کردن فتنه ای به وسعت کودتای رنگین 88 به راحتی و به بهانه ادامه تحصیل از کشور خارج و به کشور استعمار گر پیر پناه برد و حدود سه سال و اندی در کمال آرامش آنجا زندگی کرد و به گواهی اسناد منتشر شده از رسانه های خودشان(رسانه وابسته به دولت انگلیس) به خبرپراکنی و اقدام علیه امنیت ملی ایران مشغول بود و سرانجام پس از بازگشت به تهران در یک اقدام سمبلیک به زندان رفت.

هرچند این زندان رفتن تنها چند ماه به طول انجامید و مهدی هاشمی با قرار وثیقه 10میلیاردی لبخند مزحکی به تمام مجریان عدالت زد و تا کنون نیز  زمان دادگاه وی مشخص نیست.

طلبه سیرجانی حق دارد از حزب الله گله مند باشد، اما چه کنیم که اگر انگشت شمارهایی همچون رسایی هم در صحن خانه ای که برای ملت بنا شده در اعتراض می ایستند، بیانیه های ضرب الاجل قوه قضایی به استقبال او می شتابد.

شاید هم ملاک قوه قضاییه میزان دارایی و گردن کلفت و لیست سیاه آقازادگی است در اجرای احکام!

و حتما هزینه برافراشتن پرچم عدالتخواهی از کودتای مخملین، پرچم های رنگین و پرونده مفاسد اقتصادی بیشتر است!

و حتی عدالتخواهی از جنس طلبه سیرجانی به مذاق رئیس جمهور عدالتخواه نبوده که حتی ارزش نامه نگاری برای سرکشی از زندان اوین را نداشته!