گروه داخلی   «تیتریک» ؛صادق زیباکلام تحلیل‌گر سیاسی به دویچه‌وله می‌گوید وزارت ارشاد، وزارت علوم و وزارت خارجه "زیر و رو" خواهند شد. او می‌گوید حسن روحانی برای گرفتن رای اعتماد همه وزرای پیشنهادی خود از مجلس "معامله، مصالحه و توافق" کرده‌ است.

در حالی که هنوز بررسی صلاحیت وزیران پیشنهادی حسن روحانی در مجلس شورای اسلامی آغاز نشده است برخی رسانه‌های اصول‌گرا از عدم رای اعتماد مجلس به برخی وزرای اصلاح‌طلب حسن روحانی خبر می‌دهند.

صادق زیباکلام استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران و تحلیلگر مسائل سیاسی در گفت‌وگو با دویچه‌وله به توان اجرایی کابینه پیشنهادی حسن روحانی برای عملی کردن وعده‌های انتخابی او پرداخته است.

به گفته صادق زیباکلام، حسن روحانی برای کسب رای اعتماد همه وزرای پیشنهادی خود از مجلس، "معامله و مصالحه و توافق" کرده‌ است. این استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران مهم‌ترین تغییرات کابینه در دولت حسن روحانی را در وزراتخانه‌های ارشاد، علوم و وزارت خارجه می‌داند و می‌گوید: «وزارت ارشاد و وزارت علوم زیر و رو خواهند شد. در وزارت خارجه تغییرات و تحولات عمده خواهد بود.»

چکیده‌ای از مهم‌ترین سخنان صادق زیباکلام به انتخاب دویچه وله در این گفت‌وگو را می‌خوانید:

• من نام کابینه آقای روحانی را «50 – 50» گذاشته‌ام. برای این‌که این کابینه هم نیمه خالی دارد و هم نیمه پر. بسیاری از اصلاح‌طلبان و بسیاری از کسانی که به آقای روحانی رای داده‌اند، دل‌شان می‌خواست که کابینه دست‌کم از این جوان‌تر باشد و چهره‌هایی که انتخاب می‌شوند، نزدیک‌تر به اصلاح‌طلبان باشند. اما اصولگرایان تندرو و رادیکال هنوز این اسامی به صحن علنی مجلس ارسال نشده، شروع کرده‌اند به جبهه‌گیری که به این‌ها نباید رای اعتماد داده شود. البته به برخی‌شان، ازجمله آقای دکتر محمدعلی نجفی که قرار است به وزارت آموزش و پرورش بروند یا آقای دکتر میلی‌منفرد که قرار است به وزارت علوم بروند. همین‌طور آقای آخوندی و آقای ربیعی که به اصلاح‌طلبان نزدیک بودند. اصولگرایان تندرو به این افراد ایرادات زیادی وارد کرده‌اند. اصل ایرادات این است که آن‌ها به اصلاح‌طلبان نزدیک هستند و آن‌چه اصولگرایان می‌گویند «جریان فتنه»، یعنی حوادثی که بعد از اعلام نتایج انتخابات 22 خرداد اتفاق افتاد، آن‌ها بعدا جزو آن جریانات بودند و بعضا هم آن جریان را محکوم نکرده‌اند. لذا باید به این‌ها رای اعتماد داده نشود.

• من اما تصور می‌کنم که فقط یک جریان تندرو و رادیکال است که درون و بیرون مجلس با این کابینه مخالف است و رای اعتماد به آن نخواهد داد. دوتا از چهره‌هایی که باز روی آن‌ها هم حرف و سخن بوده، یکی آقای دکتر علوی برای وزارت اطلاعات است که روی او خیلی حرف و سخن بوده و دیگری آقای دکتر عبدالرضا رحمانی فضلی برای وزارت کشور است. روی آقای رحمانی فضلی خیلی حرف و سخن و اما و اگر در مطبوعات اصلاح‌طلب، در سایت‌های نزدیک به اصلاح‌طلبان و فضای اجتماعی بوده که زیاد از آقای روحانی انتقاد کرده‌اند که چرا آقای رحمانی فضلی را شما برای وزارت کشور در نظر گرفته‌اید. با توجه به اینکه وزارت کشور عملا مهم‌ترین وزارتخانه‌ی آقای روحانی یا هر رئیس‌جمهور دیگری است.

وزارت کشور از وزارت اطلاعات هم مهم‌تر است

• من معتقدم وزارت کشور از وزارت اطلاعات هم مهم‌تر است. برای اینکه شما فقط در نظر بگیرید که سی و خرده‌ای استان داریم، صدها فرماندار و صدها بخش‌دار داریم و یک شبکه گسترده‌ای است که به وزارت کشور منتهی می‌شوند. بنابراین خیلی‌ها ایراد گرفته‌اند که چرا آقای رحمانی فضلی؟ من می‌خواهم از انتخاب آقای رحمانی فضلی دفاع بکنم و سه چهار دلیل دارم. دلیل اول این است که اولا در وزارت کشور دست و بال آقای روحانی خیلی باز نیست. به این شکل نیست که هر کسی را که آقای روحانی اراده کند، بتواند به مجلس برای وزارت کشور معرفی کند.

• ما می‌دانیم نامزدی که در ابتدا آقای روحانی برای وزارت کشور در نظر گرفته بودند، حجت‌الاسلام علی یونسی بود که با ایشان مخالفت شد. کسان دیگری معرفی شدند و آن‌ کسان دیگر هم مورد تایید آقای روحانی نبودند. بنابراین آقای رحمانی فضلی در حقیقت نوعی مصالحه بود. شخصیتی بود که می‌توان گفت نه آقای روحانی مخالف او بود و نه آن مراکز دیگر قدرت با او مخالف بودند.

• نکته دوم این‌که ما می‌دانیم آقای رحمانی فضلی خیلی نزدیک به آقای علی‌ لاریجانی ا‌ست. شاید آقای روحانی با انتخاب آقای رحمانی فضلی خواسته به شکلی آن وزرایی را که لب مرزی هستند، مثل آقای ربیعی و نجفی و غیره، برای این‌ها به نوعی از آقای لاریجانی تضمین بگیرد. چون به‌هرحال فراکسیون "پیروان امام و رهبری"، که می‌توان گفت در حقیقت بزرگترین فراکسیون اصولگرا است، از آقای لاریجانی حرف شنوی دارند و دست‌کم سه چهارم‌شان حداقل در مجلس نگاه‌شان به آقای لاریجانی‌ است‎.