روز آنلاین یکشنبه سوم شهریور ماه نود و دو، گزارشی از العربیه منتشر کرد با این تیتر که " رهبر ایران حرف آخر را نمی زند " و سعی کرد اینگونه وانمود کند که رهبر معظم انقلاب از مواضع خود در قبال آمریکا کوتاه آمده است و علت آن هم چیزی نیست جز اینکه حسن روحانی توانسته با آرای 50.7 درصدی خود قدرتمند تر از احمدی نژاد وارد عمل شده و رهبر ایران را مجبور به پذیرش مذاکره مستقیم و کنار آمدن با آمریکا کند!.

البته نگاهی کلی به آنچه در العربیه و روزآنلاین منتشر شده و سخنان دو تحلیلگر سیاسی مرتبط با ایران که به سخنان ایشان استناد شده است، به هیچ وجه نشان دهنده آن چیزی نیست که روز آنلاین از آن نتیجه گرفته است و بر اساس آن تیتری را زده که خوشش می آمده!. 

در واقع سخنان تحلیلگران العربیه را از هر طرف که بخوانی نشاندهنده هوشمندی و اعتدال در رفتار و گفتار رهبر معظم انقلاب ایران و توجه ایشان به سخنان مخالف و موافق توجه ویژه ایشان به اصل دموکراسی و تعامل برد برد با جهان پیرامونی است. اصلی که هم در دوران خاتمی و احمدی نژاد بر کلام و فرمان رهبر انقلاب حکم فرما بود و هم در زمان روحانی که امروز تصدی امور اجرایی کشور را بر دست گرفته است.

به نظر العربیه، ‹‹ با ظهور غافلگیر کننده حسن روحانی، میانه روی نزدیک به رهبر معظم انقلاب، چهره ای متفاوت از قدرت در ایران هویدا شد که در آن رهبر به عقاید مخالف گوش می دهد و تلاش می کند به توافق برسد.

نظام سیاسی ایران ترکیبی پیچیده از حکومت دینی شخصیت های مذهبی شیعه، رئیس جمهور و مجلس است که فعالیت هایشان زیر نظر چندین شورای منتخب بررسی می شود.

علیرغم آنکه همه مسیرها به رهبر جمهوری اسلامی ایران ختم می شود، حضرت آیت الله خامنه ای اما توازن میان مصالح گروه های مختلف و منافع آنان برقرار می کند.››

اما چه زیبا العربیه و روزآنلاین در خبر منتشره حکومت جمهوری اسلامی ایران و رهبر معظم انقلاب را توصیف کرده اند. وصفی زیبا که از زبان دشمن شنیدن آن انسان را در غرور فرو می برد. در واقع العربیه و روزآنلاین، ندانسته اعتراف می کنند که رهبر ایران علی رغم تمام آنچه تا پیش از این بنگاه های سخن پراکنی معاندین با نظام می گفتند فردی است که هم برای مخالفین احترام قایل است و هم برای موافقین و به سخنان هر دو با دقت گوش فرا می دهد تا عدالت را در حکومت اسلامی رعایت کند.

اعتراف دیگر اینکه، نظام سیاسی ایران ترکیبی پیچیده از دموکراسی است که در آن شوراهای مختلف فعالیتهای ارکان مختلف نظام را زیر نظر داشته و هیچگونه تخلفی ممکن نیست صورت پذیرد. آخرین اعتراف هم اینکه علی رغم اینکه " رهبر ایران حرف آخر را می زند" اما حضرت آیت الله خامنه ای توازن میان مصالح گروه های مختلف و منافع آنان برقرار می کند.

نکته جالب توجه در گزارش روزآنلاین و خبرگزاری العربیه نقل قولی از گری سیک کارشناس مسائل ایران و مقام سابق شورای امنیت ملی آمریکا است که می گوید: " بررسی سخنانی که رهبر ایران در سخنرانی های اخیرش ارائه داده بیانگر آن است که تلاش می کند اجماع و توافقی فراتر از دیکته کردن سیاست به طور مستقیم را ایجاد کند".

همچنین در این رابطه رمضانپور به العربیه گفته است: "زمانی که مسئله ای در گزارش کارشناسان مطرح می شود، یا جناح های مختلف در مورد یک موضوع بحث می کنند، او با دقت به نظر همه جناح ها و نه فقط یک جناح گوش می کند."

به نظر العربیه، ‹‹سخنرانی های و مواضع مختلف آیت الله خامنه ای نشان می دهد که وی معتقد است حتی اگر ایران از برنامه هسته ایش که غرب معتقد است با هدف تولید سلاح هسته ای پیگیری می شود، نیز عقب نشینی کند آمریکاخواستار تغییر نظام در ایران است و هیچ عقب نشینی این نیت را در آمریکا تغییر نمی دهد.

اما روحانی اعلام کرد که آماده آغاز مذاکرات مستقیم با آمریکا است. بر این اساس، رئیس جمهوری جدید ایران حداقل تحولی در نحوه رفتاری که به نظر می رسد تا حدی با نظر ثابت آیت الله خامنه ای متناقض است ایجاد کرد.

رهبر ایران نیز دستکم به روحانی فرصتی برای تجربه جدید را می دهد، اما او اخیرا در این باره گفته مخالفتی با مذاکرات مستقیم ندارد ولی به آمریکا بی اعتماد است و شک دارد که این مذاکرات نتیجه ای به همراه داشته باشد.

گری سیک می گوید: "روحانی به‌عنوان فردی که درون نظام بزرگ شده است، مطمئناً درباره ماوقع سیاست ایران بی‌تجربه نیست."

عضو سابق شورای امنیت ملی آمریکا می‌افزاید: "روحانی با احتیاط کارها را پیش می‌برد. او یک گام برمی‌دارد، و احتمالاً ردپای خود را نیز محو می‌کند، و با رهبر ایران در تماس دائم می‌ماند، به جایگاه والای ایشان نیز احترام می‌گذارد... این یک سیاست خوب و روشی هوشمندانه برای پیشبرد اهداف است."››

نکته دارای اهمیت دیگر در این بخش از گزارش العربیه این است که این خبرگزاری بر خلاف روز آنلاین و دیگر اپوزسیون فهمیده است که روحانی بدون نظر مقام معظم رهبری حرکتی نخواهد کرد و کارها را بر خلاف منافع نظام جمهوری اسلامی پیش نخواهد بد.

اما در رابطه با اینکه آیا نظر مقام معظم رهبری در دوره روحانی با دوره احمدی نژاد تفاوت پیدا کرده است یا خیر، به نظر می رسد که باید نگاهی داشته باشیم به تحولات اخیر در تیم مذاکره کننده هسته ای و بسیاری دیگر از موارد که در دولت احمدی نژاد اینگونه القا شده بود که مستقیما از سوی مقام معظم رهبری تعیین می شوند و اصولا ریاست جمهوری نقشی در پیشبرد مذاکرات هسته ای ندارند!. موضوعی که البته با آمدن روحانی شبهه های آن بر طرف شد و زوایای ناپیدای آن برای مردم آشکار تر.

در واقع این موضوع که با آمریکا مذاکره مستقیم بشود و یا نشود و اینکه سیاست ما در مذاکرات چگونه باشد که هم منافع نظام را در بر گیرد و هم تحریمها را کم کند و یا کنار بزند، هنری است که از ابتدا در دست ریاست جمهوری و تیم مذاکره کننده وی بوده است. مانند روحانی که امروز تیمش را معرفی می کند و فردا هم بر اساس چهارچوبهای تعریف شده از سوی نظام حتی می تواند با امریکا مذاکره مستقیم داشته باشد یا نداشته باشد. موفقیت و شکست و گرفتن امتیاز از حریف بستگی دارد به مقدار مهارتی که دولتها در مذاکرات دارند و اینکه بر علیه یک دولت پشت سر هم قطع نامه صادر می شود و کشورهای خارجی با او هم کاری نمی کنند اما برای دولت دیگر همان کشورهای مخالف فرش قرمز پهن می کنند و از مذاکره با او استقبال می کنند موضوعی است مه نیاز به تفکر بیشتر دارد و البته باید پرسید که چرا تا کنون در این رابطه سعی می شده تا از نام مقام معظم رهبری خرج شود!.