پرسش مهمی که مطرح است زمان  و نوع حمله احتمالی کاخ سفید به سوریه است.

ژئوپلتیک سوریه به گونه ای است که مسائل سوریه دیگر فقط مربوط به سوریه به شمار نمی رود. بویژه که اکنون که رخدادهای سیاسی خاصی در سوریه افتاده است. جدا از این مسائل کردستان سوریه، لبنان و .. به گونه ای شرایط در سوریه را پیچده تر کرده است و به نوعی هر اقدام نظامی می تواند تمام پرونده ها، شکاف ها و مشکلات در سوریه را فعال و دگرگون کند.

در واقع می توان گفت حمله به سوریه کار دشوار و سختی است و غربی ها و بویژه آمریکا به این زودی دست به چنین کاری نمی زنند، حتی در صورتی که اوباما در قدرت حاضر است. وی در سالهای گذشته ثابت کرده است نوعی تفاوت هایی جدی با سایر روسای جمهور ایالات متحده امریکا از جمله بوش (که به عراق و افغانستان حمله کرد) دارد.

آمریکا در سوریه دو رویکرد همزمان را انجام می دهد. از یک سو آمریکا ارتش آزاد را (که منضبط تر و معتدل تر از نیروهای مخالف دیگر دولت سوریه است) با سلاح ها و امکانات جدید، پول بیشتر و سازمان دهی بهتر تقویت می کند. در رویکرد دوم آمریکا نیروهای افراط گرا و نیروهای مسلحی که برخی از آنها از خارج وارد سوریه شده اند را شناسایی و از صحنه حذف می کند.

یعنی شرایط به گونه ای است که به هیچ وجه فضا برای حمله مناسب نیست و نمی توان اطمینان پیدا کرد که آمریکا به راحتی در مورد حمله به سوریه تصمیم بگیرد.

در بعد دیگری این آمادگی از نگاه دوم این است که نباید به طور کامل هر گونه درگیری و احتمال دخالت و حمله را به  طور کامل رد کنیم. چرا که بسیاری از جنگ های بزرگی که کسی هم تصور آن را نمی کرده بر اثر خطاهای محاسباتی رخ داده و به طرف های رقیب، جنگ تحمیل شده است.

بنابراین با فرض حمله احتمالی آمریکا به سوریه ، این پرسش را مطرح می کنیم که چرا ساکنان کاخ سفید این زمان را برای حمله به سوریه انتحاب کرده اند؟ در پاسخ به این سوال چند نکته ضروری به نظر می رسد.

1-ورود حزب الله لبنان به مسایل سوریه و فرماندهی امنیتی ومیدانی صحنه نبرد علیه تروریستهادر منطقه "القصیر"به پیروزی ارتش سوریه انجامید،ائتلاف مخالفان سوریه وحامیان منطقه ای وغربی آنها را بشدت نگران کرده است.

2-ارتش سوریه در ادامه سلسله عملیات‌های خود برای مقابله با تروریست‌ها در ریف دمشق در حال آماده کردن نیروهای  خود برای پاکسازی این منطقه است. ارتش سوریه با تسلط بر دو منطقه الشامیه و الخامسیه که مشرف به الغوطه الشرقیه در قلب ریف دمشق است، خود را برای آغاز عملیات گسترده آماده می‌کند.

            همچنین ارتش در جدیدترین عملیات خود در منطقه «المرج» ریف دمشق پیشروی قابل ملاحظه‌ای محقق کرد. این عملیات به کشته و زخمی شدن ده‌ها تن از افراد مسلح منجر شد.

3-منطقه بسیار استراتژیک "الخالدیه"در استان "حمص"  که یک گذرگاه مهم برای تروریستهای مسلح می باشد و از این کانال سلاح های سبک و سنگین با حمایت ترکیه، عربستان سعودی و آمریکا از طریق اردن وارد سوریه می شده است، که در آستانه تصرف بدست ارتش اسد می باشد.

با آگاهی از این سه نکته مهم بسیار آشکار است که چرا غربی ها به بهانه حملات شیمیایی در سوریه که توسط مخالفان مسلح انجام شده است اکنون به دنبال تنبیه سوریه باشد. درصورتی که به  هیچ وجه عقل سلیمی نمی پذیرد که ارتش سوریه در حالی که سه منطقه مهم استراتژیک در مناطق درگیری چنین پیروزیهای گسترده ای بدست آورده است دست به چنین جنایتی بزند!

به همین دلیل در آستانه مذاکرات ژنو 2 غرب برای چانه زنی با روسیه و جبهه مقاومت لاجرم باید با دستان خالی پشت میزهای مذاکره بنشیندواین به معنی برباد رفتن همه آنچه که اتئلاف غربی، عربی و عبری علیه سوریه در بیش از دوسال بدست آورده بود. بنابراین غربی ها و همپیمانان منطقه ای آنها برای حفظ اندک داشته های خود باید دست به یک انتحار سیاسی و نظامی بزنند و این انتحار جز با حمله نظامی و لو محدود به سوریه عملی نخواهد شد.

حال به پرسش دوم می پردازیم. چرا این حمله محدود خواهد بود؟

1-حمله نظامی محدود با حمله نظامی همه جانبه تفاوت هایی اساسی دارد و نمی توان آنها را قابل مقایسه دانست. حمله نظامی محدود در سوریه می تواند نوعی عملیات برای در هم شکستن قدرت نظامی دولت اسد و کاهش قدرت دمشق باشد. در این طرح همه احتمالات وجود دارد. چنانچه این رویکرد می تواند با این نگاه انجام گیرد که مخالفان تقویت گردند و حتی اسد سقوط کند. اما این امر هم خود می تواند نوعی هرج و مرج در سوریه مبتنی بر افزایش قدرت تروریست ها در منطقه را ایجاد کند.

2-در این طرح همه احتمالات وجود دارد. چنانچه این رویکرد می تواند با این نگاه انجام گیرد که مخالفان تقویت گردند و حتی اسد سقوط کند. اما این امر هم خود می تواند نوعی هرج و مرج در سوریه مبتنی بر افزایش قدرت تروریست ها در منطقه را ایجاد کند.

آنچه مشخص است حمله محدود به سوریه می تواند با دو رویکرد انجام گیرد. نخست بشار اسد را ترور کنند و از میان بردارند و سوریه را به حال خود رها کنند. این امر به نوبه خود فاجعه بار است. در نوع دوم نیروی نظامی به کار گرفته شود و نیروی نظامی دولت سوریه را هدف قرار دهند تا این نیرو تضعیف گردد و در مقابل مخالفان تقویت گردد. در این حال هم باید گفت اگر تمهیدات لازمی برای اینکه چه کسی جایگزین اسد گردد فراهم نشود باز هم می تواند رخدادهایی اتفاق افتد که به نوبه خود خطرناک باشد. مگر اینکه غربی ها از قبل در مورد این سناریو اندیشیده باشند و افرادی را آماده کرده و سپس نوعی انتقال قدرت را در نظر گیرند.

پیامدهای حملات احتمالی آمریکا و ائتلاف غربی به سوریه

1- افزایش نا آرامیها در منطقه به ویژه در سوریه و افزایش حملات علیه منافع غرب در خاورمیانه

2- افزایش نفرت جامعه اسلامی و امت اسلامی از غرب و سیاستهای واشنگتن

3- مهمتر از همه حیاط خلوت منطقه ای غرب در خاورمیانه با تهدیدهای جدی روبروخواهد شد. رژیم اشغالگر صهیونیستی در تیر راس این حملات قرار خواهد گرفت.

بنابراین با تحلیلی که انجام شد حملات نظامی و لو محدود آمریکا و همپیمانان غرب آن مانند انگلیس، استرالیا وفرانسه حتی بدون دریافت مجوز از شورای امنیت سازمان ملل متحد، خرمن نیم سوخته ائتلاف غربی- عربی وعبری برای همیشه به سرزمین سوخته تبدلی خواهد شد ودر این میان جسد سربازان آمریکایی بر دوش مادران داغدار که بسیاری غم از دست دادن عزیران خود در افغانستان وعراق را در دل دارند، تشییع خواهد شد.