اینکه موضع ایران در قبال تحولات سوریه و به صورت مشخص حمله قریب الوقوع محور غربی – عربی چگونه باید باشد، دیدگاه‌های متفاوتی درپی داشته است؛ از مخالفت‌های صریح بعضی تحلیلگران سیاسی همسو با محور غربی-عبری - عربی تا موافقان دو آتشه خواهان اعزام به جبهه نبرد در برابر دشمنان ملت و دولت سوریه.

برهمگان نیزآشکار است که یکی از مهمترین استدلال‌های مطرح شده حامیان جبهه حمایت از سوریه، آن است که این کشور بخش مهمی از محور مقاومت به شمار می‌آید و با سرنگونی دولت بشار اسد، چه بسا منافع منطقه‌ای جمهوری اسلامی ایران در معرض خطر قرار گیرد.


*نگاهی گذرا بر آنچه که در سوریه رخ داد


از سوی دیگر نباید فراموش کرد که مسایل به وجود آمده درسوریه تنها معلول اقدامات حامیان گروههای تکفیری تروریست است. در یک خوانش بی طرفانه و واقع بینانه اقدامهای نادرست برخی از اطرافیان رییس جمهور کنونی سوریه و سرکوب مخالفان در آغاز ناآرامی هادر شهرهایی مانند درعا، حمص و ادلب باعث ایجاد جو بدبینی نسبت نیت خیرخواهانه اسد گردید.اگرچه اصلاح قانون اساسی و عفو عمومی در فرمان حاکم سوریه تاحدودی توانست اشتباهات اولیه را جبران کند اما همچنان جو بدبینی ب دستکم در بخسی از مردم سوریه نسبت به حامیان اسد همچنان وجود دارد.


اما نکته مهم دیگراین است که ملت سوریه نیاز به قیم خارجی ندارد. این قیم چه غرب باشد وچه متحدان منطقه ای آن.اکنون مردم سوریه نگران گسترش اقدامهای تروریستی تکفیریهای القاعده و وهابی های تندرویی است که نمی خواهند اراده ملت سوریه بر کشورشان حاکم باشد.


بی شک استفاده از سلاح شیمیایی علیه مردم بی دفاع سوریه محکوم است و این جنایت بزرگ باید منجر به مجازات جنایتکاران شود که تروریستهای مسلح نخستین و اصلی ترین متهمان این جنایت هستند.اما حمله نظامی آمریکا به سوریه نیز جنایتی به بزرگی حملات شیمیایی خواهد بود.


*موضع ایران


ایران براساس اصول به حق انقلاب اسلامی و آرمانهای امام خمینی(ره) همواره حامی مظلوم و دشمن ظالم بوده است وکیست که نداند در روزهای بحرانی و سخت نبرد میان جبهه مقاومت اسلامی با دشمنان صهیونیست، این سوریه بوده که در خط مقدم دفاع از ارزشهای جبهه مقاومت قرار داشته است و این یک اصل ثابت در سیاست خارجی ایران می باشدکه از استراتژی دفاع از مقاومت به عنوان یک برگ برنده و پیروز بهره ببرد. و براین اساس، هر موضعگیری که نشان از زوال و سستی در این اصل ثابت باشد در تضاد کامل با آرمانهای امام خمینی(ره) و ارزشهای انقلاب اسلامی و منافع ملی کشورمان است.


اینجا قصد محکوم کردن شخص یا اشخاصی که در این چند سال اخیر با برخی مواضع تامل برانگیز خود بهانه ای به بوقچیهای دشمن داده اند نداریم. نویسنده فرض را براین می گذارد که انشاءالله آیت الله هاشمی رفسنجانی مرتکب چنین اشتباهی نشده است که در سخنان تازه خود در شهر سوادکوه حکومت سوریه را عامل حمله شیمیایی به مردم مظلوم این کشور بداند و همچنانکه رییس روابط عمومی مجمع تشخیص مصلحت نظام گفته اند سخنان ایشان تحریف شده باشد. اگرچه بنده شخصا سخنان ایشان را به شکل صوت شنیده ام و متاسفانه جز تاسف چیزی دیگری برای گفتن ندارم. اما اگرخدای ناکرده جناب آقای هاشمی رفسنجانی مرتکب چنین خطای فاحشی شده باشند باید از ایشان پرسید بر اساس چه مدارک متقنی قبل از اعلام نتایج رسمی بازرسان سازمان ملل متحد چنینی نتیجه ای گرفته اند؟


صحت و سقم موضع رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام هرچه که باشد، این نتیجه رادربردارد که باردیگر جنگ روانی دشمن علیه جبهه مقاومت را دوچندان کرده است و این بار نه ملت ایران بلکه فرزندان بیدار خمینی در لبنان ، فلسطین و دیگر کشورها ممکن است پاسخی دهند که شایسته جایگاه آیت الله هاشمی رفسنجانی نباشد.


درپایان یادآوری این نکته ضروری به نظر می رسد که نویسنده این سطور به هیچ وجه قصد جسارت به ایشان را نداشته وتنها از باب رجوع دوباره به اندیشه های ناب امام خمینی (ره ) به رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام،این چند سطر را به رشته تحریر درآورده است و شایسته است ایشان به طور رسمی و علنی موضع رسمی خود را باردیگر در رسانه ها اعلام کنند و دستکم نوار تحریف نشده سخنان خود و یا فیلم تحریف نشده آن را دراختیار افکار عمومی برای قضاوت قرار دهند.


والعاقبه للمتقین



 پرویز حاجی زاده کارشناس ارشد مسائل سیاسی و بین الملل