1-جایگزینی اصالت فرهنگی به جای تغافل فرهنگی و نیز مبارزه بی امان با استعمار غرب و غرب زدگی و قطع دستهای آلوده و پلید آنها که به سوی کشورهای اسلامی دراز شده اند.

2-آگاهی بخشی در مورد تقسیم آزادی به آزادی صحیح و غلط و سوق دادن انسان ها به خصوص نسل جوان به گزینش آزادی صحیح و مفید نه آزادی غلط و زیان بخش،مسئولیت مهم این کار به عهده آموزش و پرورش و رسانه های گروهی است که در تفهیم این موضوع نقش بسزایی خواهند داشت.

3-تقویت باور های فکری و عملی زنان بر این اساس که حجاب اسلامی هرگز در مورد کار و تلاش در عرصه های مختلف فرهنگی دست و پا گیر نمی باشد، چنانکه این مسئله عملا در جمهوری اسلامی ایران دیده می شود.

4-تربیت و تزکیه نفوس با برنامه های اخلاق اسلامی ، ارضاء و اشباع هوس ها و غرائز از راه های صحیح و معقول اسلامی(ازدواج).

5-نشان دادن ارزش های والا و راستین انسانی و اسلامی و جایگزین کردن آنها به جای ارزش های کاذب.

6-نشان دادن الگوهای کامل و سالم و جایگزینی آنها به جای الگو های دروغین.مثلا گزینش الگوهایی همچون حضرت فاطمه (س) ، حضرت مریم و حضرت زینب و …نه گزینش رقاصه های بی بند و بار به عنوان الگو و سرمشق.در این ارتباط باید به تقویت ایمان پرداخت و بذر ایمان و فرآورده های آن را در قلوب زنها پاشید و دروغین بودن شخصیت های کاذب غربی را به صورت یک باور حقیقی در درون آنها استوار ساخت.

7-تقویت اعتماد به نفس و استدلال فکری و دوری از خود باختگی و آگاهی های لازم نیز از راه های موثری است که انسان را از انحراف و تقلید های کورکورانه می رهاند و در نتیجه از پیامدهای شوم آن از جمله بی حجابی رهایی می بخشد.

8-احیای فرهنگ اصیل ایرانی در پرتو شناخت ارکان فرهنگ اسلام و عمل کردن به آن که سبب می گردد زن از ظاهر گرایی به درون گرایی درآید و از جلوه گری ظاهری و فریبنده دوری جوید.

9-تقویت نیروی فکر و فراخوانی زنان به تفکر و تعقل و تجزیه و تحلیل منطق که موجب استقلال فکری می گردد.چنین روحیه ای قطعا نقش بار دارندگی مهمی در دوری از ناهنجاری ها خواهد داشت و نیز تقویت اراده در پرتو ایمان و اعتقاد به خدا تا حد زیادی موجب نجات انسان از پرتگاه ها می گردد و او را در برابر هجوم یا شبیخون فرهنگ منحط غرب می رهاند.