حکمت‌الله فیضی ادامه داد: امرالله زمانی که به مسجد محل میرفت صحبتهای روحانی را در مورد احکام و تفسیر قرآن زیر صفحات قرآن کوچک جیبی اش مینوشت و او را از روی همان قرآن و دستخطش شناختم .

وی گفت : در میان وسایلی که از او برای ما رسید یک تسبیح ، یک خودکار و عکسی کوچک از خودش در لای قرآن و یادداشتی که دلنوشته ای برای امام حسین (ع) ومصائب ایشان بود وجود داشت و در قسمتی دیگر از این دست نوشته خطاب به خانواده اش نوشته بود اگر جنازه ام به دستتان رسید ، اگر برایتان زحمتی نبود دفنم کنید.

پدرشهید با بیان اینکه خوشحالم از اینکه بلاخره از چشم انتظاری در آمدم و چشمانم در این دنیا به دیدار فرزندم در خانه روشن شد اظهار داشت : سالهای نخست پس از جنگ مدام پای رادیو نشستم و یا پیگیری میکردم شاید امرالله اسیر باشد وامیدوار بودم تا برگردد و بارها وبارها برای شناسایی شهدا رفتم ولی نا امید شدم و سپس برایش سنگ یادبودی درست کردم و منتظر آمدن پیکرش شدم .

وی در پایان گفت : راضی هستم به رضای خدا وامیدوارم تمام پدران و مادران شهید از چشم انتظاری در بیایند.