غلامحسین کرباسچی که برخلاف تصمیم حزب کارگزاران حاضر نشد از موسوی حمایت کند و به ستاد کروبی پیوست در مصاحبه گفته است: دیروز یک جوانی را دیدم که معلوم بود جوان تند و احساسی بود که در ستاد مهندس موسوی هم خیلی نقش فعالی داشت و بعدش هم زندان رفته بود و بعد هم حکم تعلیق مفصلی گرفته بود. خیلی تصادفی هم او را دیدم و گپی زدیم. دیدم خیلی جالب است که او می گوید چند نوع اصلاح طلبی داریم. اصلاح طلب منفعل، اصلاح طلب معتدل و اصلاح طلب تندرو و خیلی جالب بود که این جوان می گفت به نظر من اصلاح طلب معتدل در حال حاضر می تواند فعال باشد. یعنی حتی بچه های تند افراطی هم به این نتیجه رسیدند و این مسئله را باید به فال نیک گرفت.

خبرنگار اعتماد از کرباسچی می پرسد «کلید واژه هایی نظیر حاکمیت دوگانه و نظیر آن که اصلاح طلبان به کار بردند این تلقی را در نهادهای حاکمیتی ایجاد کرد که آنها صراحتاً خواستار تغییر ساختاری هستند که نظام بر پایه آن بنا شده است. این مواضع باعث شد اعتماد بخش مهمی از نظام نسبت به آنها از بین برود. اگر خود را جای طرف مقابل بگذارید حاضرید دوباره به این جریان اعتماد کنید؟» و کرباسچی گفت: من در زندان که بودم با برخی از این آقایان بودیم. دفترچه ای داشتم که حرف های آنان را می نوشتم و بسیار متأثر می شدم بعداً که آقای خاتمی گفت هر 9 روز یک بحران درست کردند من دست نوشته ای که در آن کلمات این دوستان جناح چپ را نوشته بودم نگاه کردم. دیدم که هر 9 روز خود اینها یک کلمه جدید در فرهنگ سیاسی اختراع می کردند که الان همان کلمات علیه خودشان به کار گرفته می شود یعنی نوعی بدآموزی ماندگاری درست کردند که هرکس به قدرت رسید از آن علیه منتقدین و مخالفانش استفاده کند. وقتی امثال آقای گنجی که هزینه هم دادند اصطلاحاتی نظیری عالیجناب سرخپوش و سیاهپوش را باب کردند علیه شخصیت هایی تخریب صورت گرفت که در زمان خود ما مجبور شدند به آن شخصیت ها برگردند. یعنی جایی را خراب کردند که روزی می خواستند زیر آن بنشینند.

وی می افزاید: همین چندی قبل رفته بودیم بازدید آقای زیدآبادی. اگر چه او عضو ادوار دفتر تحکیم وحدت است و همه او را به عنوان یک چهره افراطی می شناسند اما من ایشان را جزو منطقی ترین و معتدل ترین آدم های کشور می دانم. یک مطلب مهمی را ایشان مطرح کرد که تفکر خیلی مهمی است اگر به آن توجه شود. آقای زیدآبادی می گفت که من در دوره زندان می نشستم و فکر می کردم طرف مقابل ما اگر جای ما بودند چگونه درباره ما فکر می کردند. او می گفت سوابق و شاکله فکری افراد را هم در نظر بگیرید. مثلاً روحانی ای که همه چیزش از اسلام و روحانیت است و همه منطقش باید با مبانی دینی سازگار باشد و ایده حاکمیت دین و قرآن را باید در سطح جهان مدنظر داشته و دارد و به انقلابیونی مانند اقبال لاهوری، ابوالعلای مودودی و سیدقطب مصر و عبده داشته است و همه اینها علاقه مند به این مسئله بودند که یک روزی حاکمیت دین و قرآن را حکمفرما بکنند و حالا یک امکانی فراهم شده و اقتداری به وجود آمده است باید در جهت اعتلای حکومت دین حرکت کند و در این میان اگر ببینند که یک عده ای در حال ضربه زدن به این دین هستند یا به نوعی در این کار که تبلیغ حکومت دینی است مشکل تراشی و مشکل سازی می کنند چه باید بکنند؟ این نگاه خیلی مهم است.

یادآور می شود چند روز پیش نیز احمد پورنجاتی عضو فراکسیون مشارکت در مجلس ششم با انتقاد از تندروهای عبداله نوری، به روزنامه بهار گفته بود: آقای عبداله نوری زمانی که دفاعیاتش را برای روزنامه خرداد می نوشت به من گفت این دفاعیات را بخوان، به آقای نوری گفتم شما باید الان تصمیم بگیرید. این چیزی که نوشته اید به عنوان دفاعیات برای روزنامه خرداد مفهومش این است که خداحافظ حاکمیت و اگر یک مقدار بخواهیم بدبینانه تر برخورد کنیم خداحافظ انقلاب! تصمیمات را باید درست بگیریم نمی شود آن طوری تصمیم بگیریم و قبلش در بازنگری قانون اساسی از ولایت مطلقه دفاع کنیم یا در دوره چهارم مجلس را برگزار کنیم بعدها گارد اصلاح طلبی ویژه بگیریم.
 من در دفتر رهبری بودم از آقای نوری تجلیل می شد که چه مرد مدبری است بعد یک دفعه آقای نوری رسیده به این جا. این است که ته ماجرا مردم می گویند این رفتارها اصالت ندارد و فقط برای رسیدن به قدرت است. مردم باید دلشان پاک شود که هدف کنش اصلاح طلبان کسب قدرت نیست.


منبع:روزنامه اعتماد