در آخرین اکران از آثار سینمایی ساخته شده با محوریت این عروسک ها، بازی های مضحک برخی شبکه های خارجی مثل بی بی سی فارسی مبنی بر ممنوع التصویر شدن یک الاغ عروسکی به نام جیگر! تیتر یک فضای خبری شده بود.

حوزه رسانه ای کودک و نوجوان از دیرباز یکی از مواضع مورد هدف رسانه های دشمن در جنگ نرم بوده است و با همه مضحک بودن ماجرا، تأکید بر دو عروسک قدیمی و شناخته شده نمی تواند خالی از غرض باشد.

در راستای تمرکز بر این حوزه، چندی پیش نیز خبر مهاجرت یک مجری برنامه های کودک به خارج کشور نیز هیاهوی قابل توجهی را به راه انداخته بود. نحوه اجرای کاراکتر عمو پورنگ در طول چند سال اخیر به کرات مورد انتقاد کارشناسان قرار گرفته و عمده نقدها متوجه عادی سازی و حتی آموزش رقص و حالات لهو در میان گروه های سنی پایین بوده است.

وقتی از این منظر به مهاجرت پورنگ نگاه می کنیم به یاد سفر یکی از رقاصان سابق سیما یعنی مجری به نام سید محمد حسینی می افتیم. حسینی بعد از خروج از کشور در یک شبکه خانگی و نازل مشغول به هتاکی به ارزش های نظام شده و البته تقریبا به طور کامل در ذهن مخاطبان داخلی به فراموشی سپرده شد. حسینی پس از استقرار در خارج کشور مدعی شد که بارها برای رقصیدن روی آنتن رسانه ملی تلاش کرده و در این راه پیش گام بوده است.

تمرکز اپوزیسیون بر چنین چهره هایی در گذشته نیز رایج بوده و این بار ممکن است قصدی شبیه تأسیس یک شبکه ماهواره ای کودک و نوجوان به زبان فارسی توسط ضد انقلاب در میان باشد. البته منظور ما در اینجا تنها طرح یک احتمال و گمانه زنی در مورد یک تاکتیک رسانه ای است و قصدی بر اتهام زنی و پیش فرض سازی در میان نیست.

به هر حال اگر تلاش و پیگیری رسانه های ضد انقلاب و دشمنان نبود امسال شاید شاهد حضور مجدد این سوپر استارهای فکاهی در تلویزیون نبودیم. جالب اینکه فقر کاراکترهای هنری مورد حمایت رسانه های بیگانه برای آنها دستاویزی جز متوسل شدن به چند عروسک طنز را باقی نگذاشته است.