با هم بودن حساب خانواده هاشمی، آنجایی اهمیت بیشتر می‌یابد که این خانواده، خود را خانواده هاشمی (هاشمی به عنوان نام فامیلی این خانواده) نمی‌نامد، بلکه مشخصاً خود را با عنوان «خانواده آیت‌الله هاشمی» معرفی میکند.
گروه سیاسی«تیتر یک»/کبری آسوپار؛
آنچه که بخش‌هایی از آن روز چهارشنبه گذشته در صحن علنی مجلس و در پاسخ به نطق حمید رسایی، نماینده تهران قرائت شد، نه دفاعیه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی از خود، بلکه آنچنان که از امضای ذیل دفاعیه و متن آن فهمیده شد، دفاعیه «خانواده» آیت‌الله هاشمی از وی بود؛ اتفاقی که گرچه حسب معادلات خانوادگی مرسوم است و قابل توجیه؛ اما حسب قوانین حقوقی و مقررات آیین‌نامه‌ای، محلی از اعراب ندارد.
هیچ کجای قانون نیامده است که اگر در تریبون مجلس به کسی توهین شد، خانواده وی حق دفاع از او را خواهند داشت؛ در حالی که خود وی در قید حیات است و منع و حرجی برای دفاع از خویش ندارد.
این اتفاق اما با همه غیرقانونی بودنش، در صحن مجلس روی داد و جالب آنکه توجه هیچ کسی را هم جلب نکرد!
در آیین‌نامه داخلی مجلس شورای اسلامی آمده است: «چنانچه به تشخیص هیئت‌رئیسه نماینده‌ای در سخنان خود در جلسه علنی به کسی نسبت ناروا بدهد یا هتک حرمت نماید، «فرد مزبور» می‌تواند در دفاع از خود، به صورت مکتوب به اتهام وارده پاسخ گوید. پاسخ ارسالی در صورتی که بیش از دو برابر اصل مطلب اظهار شده نبوده و متضمن توهین و افترا نباشد، در اولین فرصت در جلسه علنی قرائت خواهد شد.»
بنابراین مطابق همه بحث‌های حقوقی، اینجا نیز صرفاً خود فرد می‌تواند از خود دفاع کند؛ نه اینکه خانواده وی بتوانند این خانواده بودن را عنوانی حقوقی تلقی کرده و با همین عنوان حقوقی جعلی در مقام دفاع از وی برآیند. لذا مطابق آیین‌نامه داخلی مجلس، آنچه روز چهارشنبه در مجلس اتفاق افتاد، غیرقانونی بوده و از آنجایی که در نطق حمید رسایی صرفاً از مهدی هاشمی و پدرش نام برده شده و هیچ انتقاد و اعتراضی متوجه کلیت خانواده هاشمی نشده، صرفاً همین دو نفر می‌توانستند دفاعیه مکتوب به مجلس ارائه کنند.
از این منظر، اولین اشکال متوجه هیئت رئیسه مجلس شورای اسلامی است که چرا به این امر توجهی نکردند و جالب آنکه هیچ یک از نمایندگان مجلس نیز تذکری را از این باب متوجه هیئت رئیسه نکردند!
جوابیه خانوادگی از کانال مجمع!
ممکن است گفته شود که شأن ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام بالاتر از آن است که خود رأساً در مقام دفاع از خویش برآید و اغلب در مورد مقامات عالی رتبه، مرسوم این نیست که خود شخصاً در مقام دفاع از خویش برآیند. این توجیه را می‌شود پذیرفت؛ اما در چنین مواقعی نیز، طبیعتاً دفتر آن مقام، دفاعیه را تنظیم و ارسال میکند و باز هم وجهی حقوقی و قانونی برای آنکه خانواده مقامی عالی رتبه بتوانند وارد میدان شوند، به وجود نخواهد آمد.
اینجا باز نکته‌ای درخور توجه وجود دارد که جوابیه فوق، با آنکه دفاعیه رئیس مجمع تشخیص مصلحت نیست و دفاعیه خانواده وی است، از کانال مجمع تشخیص به مجلس ارسال شده است! به نظر می‌رسد در عرف خانواده هاشمی، میان منزل و محل کار و اعضای دفتر و اعضای خانواده هاشمی رفسنجانی تفاوتی وجود ندارد و هر آنچه به ریاست مجمع مرتبط است و در حوزه حقوق و مسئولیت‌های این مقام، به عنوان شخصیت حقوقی هاشمی رفسنجانی می‌گنجد، جزء امور خانوادگی این خانواده محسوب می‌شود و این خانواده میان شخصیت حقیقی پدر خویش و شخصیت حقوقی هاشمی رفسنجانی تفاوتی نمی‌بینند یا نمی‌خواهند که ببینند!
حساب ما با هم است!
اهمیت این نکته در کار غیرقانونی‌ای که با بی‌توجهی در مجلس انجام شد، نیست؛ بلکه در تلاش خانواده رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام برای جا انداختن یک عنوان حقوقی است که صرفاً در هنگام در قید حیات نبودن یک فرد می‌تواند مورد استفاده‌ای این چنین قرار گیرد.
این اقدام در ماه‌های اخیر چنان صورت گرفته که حتی در مورد فوق‌الذکر نیز با همه غیرقانونی بودنش، حتی از منظر توجه هیئت رئیسه و نمایندگان مجلس نیز دور مانده و به جای جوابیه هاشمی رفسنجانی، جوابیه خانواده وی قرائت می‌شود! کمی قبل از این و در مورد حواشی انتقال مهدی هاشمی از اوین به بیمارستان و بالعکس نیز بیانیه‌ای با همین امضای «خانواده آیت‌الله هاشمی» خطاب به ملت ایران منتشر شد.
این تلاش برای آنکه اعضای یک خانواده که بعضاً با اتهاماتی نیز مواجه هستند، نه هر یک به تنهایی، بلکه به عنوان یک واحد شناخته شوند و کسی جدا از دیگری نباشد، به نظر از یک هوش و ذکاوت بسیار بالای سیاسی نشأت می‌گیرد.
ثقل ماجرا آنجاست که اگر اعضای این خانواده، یک کل واحد به نظر برسند و نه جزء جزء، پس می‌توان آنچه را که بر یک جزء حکم می‌شود، بر اجزای دیگر نیز حکم کرد.
در چنین وضعیتی، چنانچه کسی صرفاً از یک عضو خانواده شاکی باشد یا اتهام و افترا و توهینی را تنها متوجه یک عضو خانواده کند، کلیت این خانواده به مقابله با او برمی‌خیزند و حتی به این اقدام صرفاً خانوادگی، بار حقوقی و قانونی نیز می‌بخشند. اینگونه است که در نطق یک نماینده مجلس، تنها از مهدی هاشمی و پدر وی نام برده می‌شود، اما دفاعیه را «خانواده آیت‌الله هاشمی» می‌نویسند و در آن دفاعیه، با نام بردن از همه اعضای خانواده، از تک تک اعضا دفاع می‌شود (بخشی که البته در صحن علنی قرائت نشد) این یعنی آنکه حساب همه ما با هم است!
سنگر گرفتن خانواده پشت پدر!
با هم بودن حساب خانواده هاشمی، آنجایی اهمیت بیشتر می‌یابد که این خانواده، خود را خانواده هاشمی (هاشمی به عنوان نام فامیلی این خانواده) نمی‌نامد، بلکه مشخصاً خود را با عنوان «خانواده آیت‌الله هاشمی» معرفی میکند.
پدر این خانواده، حتی اگر هیچ مسئولیت رسمی در جمهوری اسلامی نداشته باشد، اما شخصیت تأثیرگذاری در جریانات سیاسی و اجتماعی محسوب می‌شود. مضاف بر اینکه نمی‌توان چشم را بر سوابق درخشان وی، دفاعیات خاص حضرت آقا از او و شخصیت سیاستمدار و باهوش وی بست.
برای خانواده‌ای که در حال حاضر یک عضو آن در حال طی دوران محکومیت خویش در زندان اوین است و عضو دیگر با روبه‌رو شدن با اتهامات امنیتی و اقتصادی، سه ماه بازداشت انفرادی دوران بازجویی را پشت سر گذاشته و هم اینک با وثیقه سنگین 10 میلیارد تومانی آزاد و در انتظار محاکمه است، در پیش گرفتن چه روندی بهتر از سنگر گرفتن پشت پدر صاحب نام خویش و یکی دانستن حساب تک تک اعضای خانواده با حساب وی است؟! این گره زدن محکومیت و بدنامی اعضای خانواده به خوشنامی و سوابق درخشان پدر خانواده، دو بهره را به همراه دارد؛ اول آنکه نظام را از برخورد سنگین با اتهاماتی که متوجه برخی اعضای خانواده است، بر حذر داشته؛ چه آنکه نظام نمی‌خواهد یک عضو خود را از دست بدهد و حداقل آنکه هزینه رسیدگی به اتهامات این افراد را برای نظام بالا می‌برند. دوم آنکه این خانواده تلاش میکند از این منظر، رسیدگی به اتهامات برخی اعضا را به دشمنی با پدر خانواده تعبیر کند و پرونده‌هایی چنین سنگین را در حد برخورد سیاسی اصولگرایان با شخص آیت‌الله هاشمی تنزل دهد و فرزندان وی را مبری از اتهامات وارده بداند. حال آنکه نه تنها رسیدگی به اتهامات مهدی و فائزه ربطی به آنکه فرزندان چه کسی هستند، ندارد، بلکه حتی می‌توان مدعی بود که آنچه تاکنون در باب پرونده این دو نفر مورد اغماض قرار گرفته، به دلیل آن بوده که اینان فرزندان هاشمی رفسنجانی بوده‌اند!
و کلام پایانی آنکه، آنچه در نطق مذکور در مجلس آمد، مورد تأیید ما نیست. نطق جنجالی حمید رسایی از تریبون مجلس را، خیلی ساده‌تر از 2400 کلمه‌ای که خانواده هاشمی رفسنجانی برای دفاع از خود (و نه صرفاً دفاع از شخص هاشمی رفسنجانی) به هیئت رئیسه ارائه کردند، می‌توان صرفاً با استناد به خطبه‌های 29 خرداد آقا در سال 88 رد نمود.
دو نکته از آن خطبه‌های معروف برای رد این نطق جنجالی کفایت میکند؛ اول آنکه آقا در آن خطبه‌ها در باب مناظره انتخاباتی 13 خرداد صراحتاً رسانه‌ای کردن ادعاها در مورد اشخاص را قبل از اثبات آن ادعاها رد می‌کنند.
دوم هم دفاع ایشان از شخص هاشمی رفسنجانی است که به رغم رویه معمول خود در نام نبردن از افراد، از وی نام می‌برند و رسماً از این فرد دفاع می‌کنند و سوابق درخشان وی را به یاد همگان می‌آورند. بنابراین، آنچه نوشته شد، به معنای تأیید آنچه در نطق نماینده تهران آمده، نیست.
