بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌
اوّلاً از برادران عزیز صمیمانه و از ته دل متشکّرم به‌خاطر اینکه همّت گماشتید براى بزرگداشت کسانى که حقّاً و انصافاً سرآمدان مردم روزگار ما به حساب مى‌آیند؛ یعنى شهدا و مجاهدان. خود این کار بسیار باارزش است؛ بزرگداشت شهیدان، احیاى نام آنان، تحقیق در مورد کارهاى آنها، تولید آثار مکتوب و تصویرى و صوتى و امثال اینها از زندگى آنها و از اقدامات و جهاد آنها، کارهاى بسیار باارزشى است. این فهرستى هم که سردار محترم بیان کردند(2) در مورد کارهایى که در این گردهمایى بنا است انجام بگیرد، فهرست خوبى است؛ همین کارها بسیار خوب است؛ منتها توجّه کنید که عمیق انجام بگیرد این کارها؛ یعنى صِرف تأمین یک عنوان نباشد، یعنى کاملاً با عمق، با فرصت، با دقّت، با وقت‌گذارى، با بهره‌گیرى از هنر از یک سو، و روح تحقیق از سوى دیگر، انجام بگیرد تا ماندگار و اثرگذار باشد. بنابراین کار، کار بسیار خوبى است؛ کار باارزشى است. البتّه من اطّلاع دارم که مازندرانى‌ها تا حالا هم گردهمایى‌هاى بسیار زیاد و متعدّدى در مورد شهدا در بخشهاى مختلف استان به صورت خودجوش و مردمى انجام داده‌اند، که خیلى باارزش است؛ این کار شما هم یک کار جمعى و بزرگ و با اهمّیّت است. ان‌شاءالله که موفّق باشید.
 مسئله‌ى دفاع مقدّس علاوه بر اینکه یک آزمون بزرگى بود براى ملّت ایران، آزمونى هم بود براى بُروز استعدادها، هم استعداد اشخاص، هم استعداد مناطق کشور؛ حالا در مورد استعداد اشخاص به نظر من این نکته‌ى مهم و قابل توجّهى است که به آن توجّه نمیشود؛ یعنى از بس واضح است مورد غفلت قرار میگیرد، از کثرت وضوح مخفى میماند؛ و آن این است که این دفاع مقدّس وسیله‌اى شد براى اینکه استعدادهاى مکنون(3) در انسانها، به شکل عجیبى بُروز کند. مثلاً در سپاه، شما ملاحظه میکنید یک جوانى وارد میدان جنگ میشود و در حالى که از مسائل نظامى هیچ اطّلاعى ندارد و وارد نیست، در ظرف یک سال، یک سال و نیم، دو سال تبدیل میشود به یک استراتژیست نظامى؛ این خیلى مهم است. خب، شما الان در حالات شهدا و سرداران بزرگ و مانند اینها که نگاه میکنید، مثلاً فرض کنید شهید حسن باقرى من‌باب مثال، بلاشک یک طرّاح جنگى است. هرکس منکر این معنا باشد، اطّلاع ندارد؛ والّا کسى اطّلاع داشته باشد، خواهد دید که واقعاً این جوان بیست و چند ساله یک طرّاح جنگ است. کِى؟ در سال 1361؛ کِى وارد جنگ شده است؟ در سال 1359. این مسیرِ حرکت از یک سرباز صفر به یک استراتژیست نظامى، یک حرکت بیست ساله، بیست و پنج ساله است؛ این جوان در ظرف دو سال این حرکت را کرده است! این خیلى نکته‌ى مهمّى است. یا فرض بفرمایید فلان سردار جنگى - حالا از شهدا و رفتگان اسم بیاوریم؛ زنده‌ها هم زیادند، همین آقا مرتضاى خودمان(4) که اینجا نشسته و دیگران، همه از همین قبیلند - مثلاً شهید باکرى؛ ایشان در آغاز جنگ یک جوان دانشجو است که تازه فارغ‌التّحصیل شده؛ حالا چند ماه یا یک مدّتى هم در پادگانها گذرانده، بعد هم به دستور امام که [ گفتند] از پادگانها بیایید بیرون، آمده بیرون؛ مثلاً مهر ماه سال 59 شهید باکرى یک چنین حالتى دارد. بعد شما نگاه کنید در عملیّات بیت‌المقدّس، در عملیّات خیبر، قبل آن در عملیّات فتح‌المبین، این جوان یک فرمانده‌ى زبده‌ى نظامى است که میتواند یک لشکر را، در بعضى جاها یک قرارگاه را حرکت بدهد و هدایت کند و کار کند. این عجیب نیست؟ این معجزه نیست؟ اینها معجزه‌ى انقلاب است. این در مورد بُروز شخصیّت‌ها؛ حالا در این زمینه حرف زیاد است، منتها عرض کردم این مطالبى است که از بس روشن است مورد غفلت قرار گرفته؛ یعنى کسى توجّه به این [ مطلب‌] نمیکند که اینها که بودند؟ چه بودند؟ یک جوان بیست‌وهفت بیست‌وهشت ساله و حدّاکثر سى ساله در وقت شهادت، و در اوج توانایى‌هاى نظامى یک انسان، یک جوان؛ او از کجا شروع کرد که به اینجا رسید؟ در چه مدّتى به اینجا رسید؟ این خیلى مهم است.
 دلیل مهارت اینها و عظمت کار اینها این است که پختگان نظامى ما، برادرانى که در ارتش بودند و سالها کار کرده بودند - که در طرّاحى عملیّات با همدیگر مى‌نشستند، در فتح‌المبین، در بیت‌المقدّس، در خیبر، جاهاى دیگر، تبادل نظر میکردند - همه، کار اینها را و فکر اینها را تصدیق و تأیید میکردند. و دلیل روشن‌تر اینکه اینها توانستند یک ارتش مجهّز پشتیبانى‌شده‌ى از سوى قدرتهاى بزرگ را، با آن همه سازوبرگ در عملیّات‌هاى فوق‌العاده عجیبى، آنچنان در محاصره بیندازند که آنها خودشان حیرت کنند. فرض کنید در عملیّات فتح‌المبین طرّاحى‌هاى همین نیروهاى جوان ما، همین بچّه‌هاى ما موجب شد که - دشمنى که آن صحراى عظیم را [ پر کرده بود] که بنده آن صحرا را همان زمان جنگ رفتم کاملاً از بالا دیدم؛ استقرار نیروهاى دشمن را از آن دیدگاه‌ها بنده نگاه کرده بودم که چطور تمام این صحرا را، دشت‌عبّاس و این طرف و آن طرف را اینها [ فرا ]گرفته‌اند - دشمن ناگهان احساس کند که این نیرویى که در مقابل او است و دارد با او میجنگد، از پشت سر دارد به او حمله میکند. این مهم نیست؟ این کوچک است؟ این قابلِ این نیست که روى این حرکت عظیم کار بشود، فکر بشود، تحقیق بشود، کار هنرى بشود، کار تحقیقى انجام بگیرد؟ اینها شوخى است؟ یا در عملیّات بیت‌المقدّس دو سه لشکرِ مجهّزِ دشمن ناگهان احساس میکنند در محاصره قرار گرفتند؛ در این صحراى منطقه‌ى خوزستان از شمال دارد به آنها حمله میشود، از شرق دارد به آنها حمله میشود، از این طرف دارد به آنها حمله میشود. پس اهمّیّت و صحّت طرّاحى‌هاى جوانهاى ما، این استعدادهاى برجسته، از جمله اینجا معلوم شد که یک لشکر مجهّز، یک نیروى مسلّحِ از همه جهت مجهّز که هم ژنرال‌هاى کارکشته و قدیمى و افسران برجسته به قول خودشان داشتند، هم از طرف دشمنان ما در سطح جهانى به اینها کمک میشد، به اینها دستور داده میشد، روش یاد داده میشد، حتّى تاکتیک به اینها تعلیم داده میشد؛ این ارتشِ آنچنانى در مقابل طرّاحى‌هاى جوانهاى ما دست و پایشان بسته میشد، کم مى‌آوردند و مغلوب میشدند؛ این دلیلِ چیست؟ این دلیل این است که کار در اینجا داراى یک‌چنین عظمت و اهمّیّتى است. [ بنابراین‌] این استعدادها بُروز کرد. این در مورد اشخاص.
 در مورد مناطق هم همین‌جور؛ حالا من به مناسبت [ بزرگداشت شهداى‌] مازندران این را بگویم: مازندران انصافاً در جنگ امتحان بسیار خوبى داد. بیش از ده هزار شهید مازندران دارد که حالا آقایان رقم را گِرد میکنند، میگویند ده هزار، امّا بیشتر از ده هزار است. معناى این تعداد شهید چیست؟ چقدر اینها رفتند جبهه؟ چقدر مکرّر رفتند و برگشتند؟ چقدر در آنجا ماندند که در طول هشت سال بیش از ده هزار شهید تقدیم کردند؟ حالا شهداى نامدارى هستند، معروفند، امّا بى‌نام‌ونشان‌هایشان، آن افرادى که داراى همین استعدادهایى که اشاره کردیم بودند، همراه این جمعیّت رفتند و در جنگ بودند. بنده همان وقت هم لشکر 25 کربلا را دیده بودم - البتّه فقط لشکر 25 کر بلا نبود، از جمله یکى هم همان [ لشکر] 30 گرگان بود و یگانهاى دیگرى که مازندرانى‌ها داشتند - محورْ لشکر 25 کربلا بود؛ ما از نزدیک این لشکر را و کار آن را دیده بودیم، شنیده بودیم؛ خب، اینها کار بزرگى را در جنگ انجام دادند؛ مردم مازندران واقعاً فداکارى کردند، ازخودگذشتگى کردند، جوانهایشان را با اخلاص فرستادند، و این جوانها رفتند، ایستادگى کردند و مقاومت کردند؛ در عملیّات‌هاى مختلفى که ایشان(5) اسم آوردند، توانستند کارهاى برجسته و بزرگى را انجام بدهند.
 در غیر از مقوله‌ى دفاع مقدّس هم همین‌جور؛ در همین داستان آمل که یک حرکت مردمىِ عجیبى مردم آمل نشان دادند،(6) اینکه امام (رضوان الله تعالى علیه) در وصیّتنامه از مردم آمل اسم آوردند، نشان‌دهنده‌ى عظمت کار اینها - قشرهاى مختلف، حتّى زنها - است. دخترک چهارده پانزده ساله در همین داستان آمل، میرود میجنگد و به شهادت میرسد.(7) البتّه سوابق مردم مازندران که زیاد است؛ من بارها گفته‌ام، از دورانهاى قدیم این منطقه‌ى طبرستان و منطقه‌ى پشت این جبال سربه‌فلک‌کشیده که لشکریان فاتح خلفا نمیتوانستند از این جبال عبور بکنند، فراریان خاندان پیغمبر، این جوانهایى که در مدینه و در کوفه و در مناطق عراق و حجاز زیر فشار قرار میگرفتند، خودشان، زن‌وبچّه‌هاشان فرار میکردند و خودشان را میرساندند به آن طرفى که نیروهاى مسلّحِ آن روز نمیتوانستند برسند. لذا مردم مازندران از وقتى که مسلمان شدند، پیرو اهل‌بیت بودند؛ یعنى از همان اوّل، اسلامِ اینها همراه بود با پیروى از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام). یک چنین کار بزرگى [کردند]. حتّى بعدها که عدّه‌اى از سادات زیدى و رزمندگان پیرو مکتب زید میخواستند در یمن کارهایى را انجام بدهند، از مازندران کسانى رفتند به آنها کمک کردند و توانستند حکومت علوى و حکومت زیدى را در آن قرون اوّلیّه در یمن به‌وجود بیاورند. غرض، افتخارت مردم مازندران یکى دو مورد نیست. بعد هم در مورد سازندگى، همان‌طور که اشاره کردند،(8) [ بازسازى‌] سوسنگرد را مازندرانى‌ها قبول کردند؛ زودتر از همه هم این بازسازى را انجام دادند، تمام کردند و تحویل دادند؛ یعنى یک کار بزرگ و برجسته‌اى را در زمینه‌ى سازندگى هم انجام دادند. تا امروز هم بحمدالله مردم مازندران مردم وفادارى هستند؛ با اینکه در دوران رژیم طاغوت دشمنان اسلام و عوامل دستگاه طاغوت، این همه علیه دین و تقوا و عفاف و معنویّت - هم از لحاظ اخلاقى، هم از لحاظ رفتارى، هم از لحاظ عقیدتى - در این استان کار کرده بودند، در عین حال این مردم ایمانشان را این‌جور حفظ کردند و این‌جور در دورانهاى سخت بُروز دادند. امیدواریم ان‌شاءالله خداوند متعال همه‌ى شماها را موفّق بدارد و بتوانید این کار بزرگ را و کارهاى بزرگى از این قبیل را به بهترین وجهى پیش ببرید.
    والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته‌
 
1) این کنگره‌ى یک‌روزه در 12 دى‌ماه سال جارى برگزار خواهد شد.
2) اشاره‌ى سرتیپ پاسدار سیّد محمّدتقى شاهچراغى (دبیر کلّ کنگره) به برنامه‌هاى زیر: پژوهش و جمع‌آورى آثار شهدا و ایثار گران در چهار حوزه‌ى عملیّات‌پژوهى، شهیدپژوهى، تاریخ شفاهى، خاطرات شفاهى؛ انتشار نشریه‌ى کنگره‌ى شهدا با عنوان «سبزِ سرخ»؛ راه‌اندازى پایگاه اطّلاع رسانى «جنگ و گنج» و حمایت از سایتهاى همسو؛ آموزش روایت‌گران؛ برگزارى یادواره‌ها؛ دیدار با خانواده‌ى شهدا؛ تولید برنامه‌هاى رادیو تلویزیونى؛ ساخت و احیاء بناها و یادمان‌هاى دفاع مقدّس و پارک‌موزه‌ى دفاع مقدّس مازندران.
3) پنهان‌
4) سردارسرتیپ پاسدار مرتضى‌ قربانى‌
5) دبیر کلّ کنگره
6) صبح روز 6 بهمن سال 1360، با هدف راه‌اندازى یک قیام سراسرى، گروهى از کمونیست‌ها شهر آمل را تسخیر کردندامّا مردم فداکار آمل در همان روز به مقابله‌ى مسلّحانه با آنان پرداختند و تا عصر همان روز، فتنه را سرکوب کردند.
7) شهید سیّده طاهره هاشمى‌
8) دبیر کلّ کنگره‌

ماه ربیع الاول آمیخته با خاطره غم انگیزی چون شهادت امام حسن عسکرى(ع) و مطابق روایت معروف، ماه میلاد مبارک پیامبر گرامى اسلام(ص) و حضرت صادق(ع)، هجرت پیامبر اکرم(ص) از مکه به مدینه، آغاز امامت پربرکت حضرت بقیة اللّه(عج) و ماه رخداد واقعه عظیم «لیلة المبیت» است و در مجموع از ماه‌هاى بسیار پربرکت و پرخاطره‌ای است که سزاوار است، همه علاقه‌مندان مکتب اهل بیت(ع) آن را ارج نهند و گرامى بدارند.
در شرح رخدادهای مختلف واقع شده در ماه ربیع الاول می‌خوانیم؛

شب اول ربیع الاول:

این شب به نام «لیلة المبیت» مزین است، در این شب یک حادثه مهم تاریخى واقع شده است؛ در سال سیزدهم بعثت، رسول خدا(ص) از مکه به قصد هجرت به سوى مدینه، از شهر خارج شد و در «غار ثور» پنهان گردید و امیرمؤمنان حضرت على(ع) براى اغفال دشمنان، فداکارانه در بستر آن حضرت خوابید و مشرکان قریش که خانه رسول خدا(ص) را محاصره کرده بودند، به گمان آن که ایشان در بستر آرمیده است، تا صبح منتظر ماندند و چون صبحگاهان با شمشیرهاى برهنه به منزل آن حضرت هجوم بردند تا رسول اللّه(ص) را بکشند، حضرت على (ع) را دیدند که از آن بستر برخاست، بدین ترتیب، پیامبر گرامی اسلام(ص) در فرصتى مناسب خود را از چنگال مشرکان قریش نجات داد و امام علی(ع) نیز با این فداکارى، عشق، علاقه و برادرى خود را نسبت به ایشان نشان داد؛ این در حالى بود که هر زمان ممکن بود کسى را که در آن بستر خوابیده بود به قتل برسانند.

بنابراین آیه شریفه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یشْرِى نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَئُوفٌ بِالْعِبادِ; (سوره بقره، آیه 207) بعضى از مردمِ (با ایمان و فداکار) جان خود را در برابر خشنودى خدا مى فروشند; و خداوند نسبت به بندگان مهربان است» در حق امیرالمومنین (ع) نازل شد.

سال هجرت رسول خدا (ص) مبدأ تاریخ مسلمانان است و تحولى عظیم در جهان اسلام روى داد.

روز هشتم ربیع الاول:

در روز هشتم این ماه در سال 206 هجری قمری، شهادت امام حسن عسکرى(ع) طبق روایتى واقع شده است و از همان روز، امامت حضرت صاحب الزمان، حجه بن الحسن ـ عجل الله تعالى فرجه الشریف ـ آغاز گردید.

روز دهم ربیع الاول:

روز ازدواج رسول خدا (ص) با حضرت خدیجه کبرى(ع) است به همین مناسبت روزه این روز به عنوان شکرگزارى مستحب شمرده شده است.

روز دوازدهم ربیع الاول:

این روز مطابق نظر مرحوم شیخ کلینى و مسعودى و همچنین مشهور میان اهل سنت، روز ولادت با سعادت نبى مکرم اسلام حضرت محمد (ص) است.

همچنین در این روز، رسول خدا (ص) بعد از 12 روز که مسیر راه میان مکه و مدینه را پیمودند وارد مدینه شدند و نیز روز انقراض دولت بنى مروان در سال 132 هجری قمری است.

روز چهاردهم ربیع الاول:

در سال 64 هجری قمری در چنین روزى، یزید بن معاویه به هلاکت رسید.

وى پس از سه سال و نه ماه خلافت که همراه با جنایات عظیمى بود - که مهمترین آن واقعه کربلا و شهادت حضرت ابى عبداللّه الحسین (ع) و یارانشان است - در سن سى و هفت سالگى در منطقه «حوران» زندگیش به پایان رسید; جنازه اش را در دمشق دفن کردند، ولى اکنون اثرى از آن نیست.

شب هفدهم ربیع الاول:

طبق روایات مشهور شیعه، شب ولادت حضرت خاتم الانبیاء رسول معظم اسلام (ص) است و شب بسیار مبارکى است.

همچنین یکسال قبل از هجرت رسول خدا (ص)، در چنین شبى معراج آن حضرت صورت گرفت.

روز هفدهم ربیع الاول:

همان گونه که گفتیم مشهور میان علماى امامیه آن است که روز هفدهم ربیع الاول، روز ولادت با سعادت رسول خدا حضرت محمد بن عبداللّه (ص) است و معروف آن است که ولادتشان در مکه معظمه، واقع شده است و زمان ولادت آن حضرت هنگام طلوع فجر، روز جمعه، سال عام الفیل بوده است. (عام الفیل سالى است که ابرهه با لشکرش که بر فیل سوار بودند به قصد تخریب کعبه آمد، ولى همگى نابود شدند و پیامبر مکرم اسلام در همان سالی به دنیا آمدند که این رخداد به وقوع پیوست).

همچنین در چنین روزى در سال 83 هجرى قمرى، ولادت امام صادق (ع) واقع شده است و از این جهت نیز بر اهمیت این روز افزوده شده است.

اعمال ماه ربیع الاول:

اعمال مشترک اول هر ماه:

دعاى هنگاه رویت هلال، خواندن سوره حمد، نماز اول ماه و روزه گرفتن، اعمال مشترک اول هر ماه قمری هستند که می‌توانید برای مشاهده شرح و کیفیت انجام آنها به نشانی اینترنتی زیر مراجعه کنید:

http://persian.makarem.ir/prayer/?gid=267

روز اول ربیع الاول:

علما گفته اند مستحب است، به شکرانه هجرت موفقیت آمیز رسول خدا (ص) این روز را روزه بگیرند و صدقه و انفاق و احسان کنند و همچنین زیارت آن بزرگوار، در این روز مناسب است.

مرحوم «سید بن طاووس»، دعایى را براى این روز در کتاب اقبال نقل کرده است.

روز دوازدهم ربیع الاول:

در این روز خواندن دو رکعت نماز مستحب است که در رکعت اول بعد از خواندن سوره حمد، سه مرتبه سوره «قل یا ایها الکافرون»(سوره کافرون) و در رکعت دوم بعد از حمد، سه مرتبه سوره «قل هو الله احد»(سوره توحید) خوانده می‌شود.

روز هفدهم ربیع الاول:

همان گونه که قبلا گفته شد این روز مطابق نظر مشهور علماى امامیه، روز ولادت رسول خدا (ص) و همچنین میلاد امام صادق (ع) است و روزی است بسیار مبارک که داراى اعمالى است:

1) غسل؛ به نیت روز هفدهم ربیع الاول.

2) روزه؛ که براى آن فضیلت بسیاری نقل شده است، از جمله در روایاتى از ائمه معصومین(علیهم السلام)آمده است: کسى که این روز را روزه بدارد، خداوند براى او ثواب روزه یکسال را مقرر مى فرماید.

3) دادن صدقه، احسان نمودن و خوشحال کردن مؤمنان و به زیارت مشاهد مشرفه رفتن (اماکن زیارتی).

4) زیارت رسول خدا (ص) از دور و نزدیک; در روایتى از آن حضرت آمده است: هر کس بعد از وفات من، قبرم را زیارت کند مانند کسى است که به هنگام حیاتم به سوى من هجرت کرده باشد، اگر نمى توانید مرا از نزدیک زیارت کنید، از همان راه دور به سوى من سلام بفرستید (که به من مى رسد).

5) زیارت امیر مؤمنان، حضرت على (ع) نیز در این روز مستحب است با همان زیارتى که امام صادق (ع) در چنین روزى کنار ضریح شریف آن حضرت (ع) ایشان را زیارت کردند.

6) تکریم، تعظیم و بزرگداشت این روز بسیار بجا است، مرحوم «سید بن طاووس»، در کتاب اقبال، در تکریم و تعظیم این روز به خاطر ولادت شخص اول عالم امکان و سرور همه ممکنات حضرت نبى اکرم (ص) سفارش بسیار کرده است. بنابراین، سزاوار است مسلمانان با برپایى جشن ها و تشکیل جلسات، هرچه بیشتر با شخصیت نبى مکرم اسلام (ص)، سیره و تاریخ زندگى ایشان آشنا شوند و از آن، براى ساختن جامعه‌اى اسلامى و محمدى بهره کامل گیرند.

منابع:

ـ مفاتیح نوین، آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی و همکاران، نوبت و سال چاپ: بیست و دوم 1389، ناشر:انتشارات امام علی بن ابی طالب(ع).

ـ پایگاه اینترنتی آیت‌الله العظمی ناصر مکارم شیرازی.
منبع : آوینی

این روزنامه که اینروزها با رخنه مهره منتسب به جبهه منحله مشارکت اداره می شود سه روز پیش نیز نهم دی ماه را یک "رویداد" قلمداد کرده بود و لرزش قلم تحریریه این روزنامه مانع از نگاشتن نام حماسه شده است.

گرچه کلمه در گوشه ای خفیف به حماسه نهم دی ماه اشاره شده اما شیطنتی از جنس مشارکتی ها در تیتر زنی اخبار مربوط به نهم دی ماه دیده می شود که در واقع شنا کردن این رسانه بر خلاف جهت آب است.

درحالی که اکثر روزنامه ها و خبرگزاری های کشور با پوشش مناسب حماسه نهم دی ماه این روز را گرامی داشتند شیطنت روزنامه ایران را می تواند توهین به ادراک بالای ملت بصیر ایران باشد.

تصادفی خواندن نهم دی ماه ظلم به کشور است

سخنگوی هیئت رئیسه مجلس در همین را بطه به خبرنگار مرصاد گفت: حماسه ای که خلق شد قابل احراف نیست هم روشن است و هم روشنگر، اگر کسی بخواهد به این حماسه فقط با دید خود بنگرد آن را محدود کرده است.

عبدالرضا مصری اظهار داشت: اینکه برخی رسانه ها یا افراد بخواهند آن را حادثه بخوانند و با استفاده از آن مسببین روزهای پیش از نهم دی ماه را تطهیر کنند در واقع ظلم به کشور و انقلاب است و قطعا شکست خواهد خورد.

مصری گفت: بهترین راه برای جریانات سیاسی قرار گرفتن در کنار مردم برای حرکت در مسیر است همانطور که مردم نهم دی ماه را خلق کردند از مسیر آن نیز دفاع کرده و اجازه احراف آن را نخواهند داد.

نه 9 دی تصادفی بود نه رفت و آمدن برخی مسئولین اسبق

نماینده مردم کرمانشاه در خانه ملت گفت: جریان فتنه یک پروسه طراحی شده داخلی و خارجی بود که با توجه به آن مردم با بهره گیری از یک شناخت اقدام کردند نه اتفاق و حادثه.

وی تصریح کرد: خود رسانه های بیگانه اعلام کردند که این توطئه توسط عناصر دستگاه های جاسوسی برنامه ریزی شد و کلید خورد و حتی تعدادی از مسئولین سابق کشور هم رفت و آمدهایی داشتند قبل از انتخابات اسبق ریاست جمهوری و این نمی تواند حادثه باشد.

مصری گفت: نتها 9 دی حادثه نبود بلکه حوادث پیش از آن نیز حادثه نبود، توهین به عاشورا حادثه و تصادفی نبود. مگر می شود عده ای تصادفی توهین کنند و بعد مردم تصادفی بیایند و با آنها برخورد کنند؟ این سخنان پذیرفتنی نیست.

ملا محمدعلی مجتهد، معروف به مرحوم آیت‌الله احمد مجتهدی تهرانی از علمای به نام تهران بود که در سال 86 بدرود حیات گفت، اما سخنرانی‌ها و پندهای عرفانی و اخلاقی وی به یادگار مانده است و می‌توانیم هرچند به صورت مجازی هم که شده پای درس این استاد اخلاق تلمذ کنیم.

 بارگاه حضرت امام رضا (ع) بوستانى از بوستان‏هاى بهشت است، و محل آمد و شد فرشتگان آسمان، و همواره گروهى از ملائکه فرود مى‏آیند و گروهى ‏بالا مى‏روند تا وقتى که در صور دمیده شود.

1. امام رضا علیه السلام:
«ان لکل امام عهدا فى عنق اولیائه و شیعته و ان من تمام‏الوفاء بالعهد و حسن الاداء زیارة قبورهم.» (1)
هر امام و رهبرى، عهد و میثاقى بر پیروان و دوستدارانش داردو همانا یکى از اعمالى که نمایانگر وفادارى و اداى میثاق است،زیارت آرامگاه آنان است.
2. امام رضا علیه السلام:
«اللهم انک تعلم انى مکره مضطر فلا تؤاخذنى کما لم تؤاخذ عبدک‏و نبیک یوسف حین وقع الى ولایة مصر.» (2)
بار خدایا تو مى‏دانى که من بر پذیرفتن ولایتعهدى مامون مجبورو ناچارم پس مرا مؤاخذه مکن همان گونه که بنده و پیامبرت یوسف‏را به هنگام پذیرفتن حکومت مصر مؤاخذه نکردى.
امام رضا علیه السلام: «انى ساقتل بالسم مظلوما فمن زارنى عارفا بحقى... غفر الله‏ما تقدم من ذنبه و ما تاخر.» من به زودى مظلومانه با سم به قتل خواهم رسید. پس هر که باشناخت‏حق من زیارتم کند خداوند گناهان گذشته و آینده او راببخشاید
3 امام رضا علیه السلام:
«قد علم الله کراهتى لذلک، فلما خیرت بین قبول ذلک و بین‏القتل اخترت القبول على القتل.» (3)
ریان گوید: به حضرت رضا علیه السلام عرض کردم مردم مى‏گویند شمابا این که اظهار بى‏رغبتى به دنیا مى‏کنید ولایتعهدى راپذیرفته‏اید؟ امام فرمود: خداوند خود مى‏داند که من این امر راناپسند مى‏داشتم ولى چون بین پذیرش آن و مرگ مخیر شدم، قبول آن‏را بر مرگ ترجیح دادم.
4. امام رضا علیه السلام:
«من زارنى على بعد دارى و مزارى اتیته یوم القیامه فى ثلاثة‏مواطن حتى اخلصه من اهوالها اذا تطایرت الکتب یمینا و شمالا وعند الصراط و عند المیزان.» (4)
کسى که با دورى راه سرا و مزارم را زیارت کند، روز قیامت درسه جا [براى دستگیرى] نزد او خواهم آمد و او را از بیم وگرفتارى آن موقفها رهایى خواهم بخشید: هنگامى که نامه‏ها [ى‏اعمال] به راست و چپ پراکنده شود، نزد صراط و نزد میزان [هنگام‏سنجش اعمال].
5. امام رضا علیه السلام:
«من زارنى و هو یعرف ما اوجب الله تعالى من حقى و طاعتى فاناو آبائى شفعائه یوم القیامة و من کنا شفعائه نجى.» (5)
هر که مرا زیارت کند در حالى که حق و طاعت مرا که خدا بر او واجب کرده بشناسد، من و پدرانم در روز قیامت ‏شفیع او هستیم و هر که ما شفیع وى باشیم نجات یابد.
6. امام رضا علیه السلام:
«انى ساقتل بالسم مظلوما فمن زارنى عارفا بحقى... غفر الله‏ما تقدم من ذنبه و ما تاخر.» (6)
من به زودى مظلومانه با سم به قتل خواهم رسید. پس هر که باشناخت ‏حق من زیارتم کند خداوند گناهان گذشته و آینده او را ببخشاید.
7. امام رضا علیه السلام:
«... و هذه البقعة روضة من ریاض الجنة و مختلف الملائکة لا یزال‏فوج ینزل من السماء و فوج یصعد الى ان ینفخ فى الصور.» (7)
این بارگاه بوستانى از بوستان‏هاى بهشت است، و محل آمد و شد فرشتگان آسمان، و همواره گروهى از ملائکه فرود مى‏آیند و گروهى ‏بالا مى‏روند تا وقتى که در صور دمیده شود.
8. امام رضا علیه السلام:
«و قد اکرهت و اضطررت کما اضطر یوسف و دانیال علیهما السلام اذقبل کل واحد منهما الولایة من طاغیة زمانه، اللهم لا عهد الاعهدک و لا ولایة الا من قبلک فوفقنى لاقامة دینک و احیاء سنة‏نبیک... .» (8)
من [به این کار] واداشته شدم و ناچار گشتم، چنان که یوسف و دانیال علیهماالسلام مجبور شدند چه هر یک از آن دو، ولایت را از خودکامه زمان خویش پذیرفتند، خدایا پیمانى نیست مگر پیمان‏ تو و ولایتى نیست مگر از سوى تو، پس مرا در برپا داشتن دینت و زنده کردن سنت پیامبرت توفیق رسان.
9. امام رضا علیه السلام: «قد نهانى الله عز و جل ان القى بیدى الى التهلکة فان کان الامرعلى هذا... اقبل ذلک على انى لا اولى احدا و لا اعزل احدا و لاانقض رسما و لا سنة.» (9)
خداوند مرا بازداشته از این که خویش را با دست‏ خود به نابودی ‏افکنم، پس اگر قرار چنین است آن را مى‏پذیرم به شرط آن که نه ‏کسى را به کار گمارم و نه کسى را از کار کنار گذارم و نه رسم ‏و سنتى را نقض کنم.
10. رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم: «ستدفن بضعه منى بخراسان ما زارها مکروب الا نفس الله کربته ولا مذنب الا غفر الله ذنوبه.» (10)
پاره تن من در خراسان دفن خواهد شد، هیچ گرفتار و گنه‏کارى اورا زیارت نکند جز این که خداوند گرفتارى او را برطرف سازد وگناهانش را ببخشاید.
پى‏نوشت‏ها:
1- بحار، ج‏100، ص‏116.
2- بحار، ج‏49، ص‏130.
3-عیون اخبار الرضا، ج‏2، ص‏139.
4- وسائل، ج‏10، ص‏433.
5- همان، ج‏5، ص‏436.
6-همان، ج‏10، ص‏438.
7- بحار، ج‏102، ص‏44.
8- عیون اخبار الرضا، ج‏1، ص‏19.
9- علل الشرایع، ج‏1، ص‏226.
10- عیون اخبار الرضا، ج‏2، ص‏257.

گروه سیاسی «تیتریک»؛ محمدرضا باهنر در گفتگو با خبرنگار سیاسی"تیتریک" افزود: جریان فتنه 88 محصول یک توطئه دراز مدت حساب شده بود که در سال 88 متبلور شد و حوادثی را به وجود آورد.

وی ادامه داد: البته باید به این مسئله به عنوان یک حادثه گذرا و تاریخی نگاه کنیم زیرا در طول گذشت 34 سال بعد از یک انقلاب فرهنگی و نظامی در ایران و پشت سرگذاشتن مقاطع سخت وحساس ، چنین حوادثی نمیتواند پایه های نظامی مقتدر را بلرزاند.

رئیس جبهه پیروان خط امام و رهبری با اشاره به بیانات امام راحل (ره) مبنی بر اینکه جمهوریت و اسلامیت دو بال پرواز این نظام هستند گفت : بصیرت و آگاهی عموم مردمی که برای انقلاب هزینه دادند و به این انقلاب اعتقاد دارند این حادثه بزرگ خلق شد و نه دی یک پیام بسیار مهمی برای مسئولین نظام و همه کسانی که متولیان امور مردم هستند که مردم از این انقلابی که برایش خون دادند برای صیانت و دفاع از مبانی و ارزش های ولایت و ارزش های انقلاب به این صورت حضور پیدا کردند .

دبیر کل جامعه اسلامی مهندسین عنوان کرد: در فتنه سال 88 دشمن می خواست به جمهوریت نظام اسلامی خط بطلان بکشد و یک دروغ بزرگ به نام تقلب را مطرح کردند و اگر این ها در این قضیه موفق می شدند و ثابت می کردند که انتخابات در ایران ناشی از تقلب سراسری است و کسانی که به حکومت می رسند نتیجه رای مردم نیستند قاعدتا می توانست تمام جمهوریت را زیر سوال ببرد و حتی رفراندوم جمهوری اسلامی ایران و قانون اساسی را زیر سوال می بردند و همچنین همه انتخابات سال گذشته فلذا اینکه عنوان می شود  فتنه88، فتنه بسیار بزرگ و عظیمی بود می خواستند جمهوریت نظام اسلامی را زیر سوال ببرد.

باهنر خاطرنشان کرد: فتنه گران اصلا به نظام اسلامی اعتقادی نداشتند و می خواستند کل انقلاب اسلامی را از ریشه بزنند ولی دوراندیشی مقام معظم رهبری و بصیرت عمیق مردم بود باعث خنثی شدن این فتنه در همان سال گردید.

وی همچنین اظهارداشت: اساس این فتنه در خرداد سال 88 کلید خورد و همچنین در13 آبان خواستند شعار مرگ بر آمریکا را حذف کنند و روز قدس شعار دادند "نه غزه نه لبنان،جانم فدای ایران " و شعار همزادی انقلاب اسلامی با آزادی فلسطین و نامشروع اعلام کردن رژیم صهیونیستی را می خواستند عوض کنند.

وی ادامه داد:در عاشورا پا را فرا تر بردند و همه اعتقادات و باورهای مردم را می خواستند به سخره بگیرند و همه این اتفاقات باعث شد مردم با بصیرت عمیقی که داشتند با حضور عظیم و میلیونی در روز نه دی خط بطلان بر همه فتنه بکشند.

وی عنوان کرد: کسانی که منافقانه عمل می کنند و برای رسیدن به مقصود خودشان و برای رسیدن به بعضی از منافع دنیایی خود پای بر باورها و اعتقادات مردم گذاشتند و از حقیقت های اسلام گذشتند،در حقیقت پیکره اسلام را آتش زدند.