گروه سیاسی«تیتر یک»/ آنها که با دروغ بزرگ تقلب سلامت انتخابات و دستگاه‌های برگزار کننده آن و نتایج رای مردم را زیر سوال بردند، نمی‌توانند بدون عذرخواهی یا آنچه درادبیات سیاسی امروز جامعه ما اعلام توبه و برائت از دروغ گذشته خوانده می‌شود در انتخابات شرکت کنند. چرا که هر گونه مشارکت سیاسی آنها در انتخابات بدون عذرخواهی و توبه از دروغ تقلب و فتنه‌سازی‌های بعدی آن، نشان از نفاق و دورویی با مردم دارد.

تاکید بر عذر خواهی اصلاح طلبان توسط گروه های سیاسی

بحث بر سر این که اصلاح طلبان باید توبه کنند و بدون توبه حق شرکت در انتخابات و مشارکت در سیاست به نحو فعال را ندارند بحثی است که آرام آرام به بحث داغ عرصه سیاست تبدیل می‌شود. اصلاح طلبان نیز به نظر می‌رسد که این مساله را جدی گرفته اند و از آن دچار وحشت شده‌اند و از این روست که عناصر مختلفی در درون جبهه اصلاح طلبی نسبت به این مساله واکنش‌های متفاوتی ارائه می‌دهد و به شیوه‌های مختلف مساله لزوم توبه و اعلام برائت از فتنه و فتنه‌گران انتخابات سابق را غیر ضروری اعلام می‌کنند.

به عبارت دیگر نگاهی به مباحث صورت گرفته در این باره حاکی از آن است که برخی با دلایل متعدد بیان می‌دارند که اصلاح طلبان بدون عذرخواهی صلاحیت لازم برای شرکت در انتخابات آتی را ندارند. این افراد و گرو‌ه‌ها متذکر می‌شوند که اصلاح طلبان به واسطه رفتار سیاسی سابق خود و فتنه‌سازی‌ای که انجام داده‌اند باید از مردم عذرخواهی و یا به تعبیری که برخی از آنها بیشتر می‌پسندند توبه و اعلام برائت از فتنه کنند تا صلاحیت اولیه برای شرکت در انتخابات را پیدا کنند.

به عنوان مثال برخی از دلایل صاحبان این نظر را می‌توانید در تحلیل‌های زیر مشاهده کنید:

1- اصلاح طلبان خطایی عامدانه مرتکب شدند لذا باید معذرت خواهی نمایند.

2- جای بسیاری از اصلاح طلبان در زندان است اما مشمول رحم نظام شده اند لذا باید پاسخ این عطوفت را بدهند.

3-اصلاح طلبان باید تکلیف خود را با فتنه گران مشخص نمایند.

4- علت برائت اصلاح طلبان از فتنه گران.

5- چرا اصلاح طلبان از فتنه برائت نمی خویند؟

 

واکنش اصلاح طلبان

از سوی دیگر عده‌ای از اصلاح طلبان بیان می‌ دارند که اگر قرار باشد هر گروه سیاسی به واسطه اشتباهاتی که کرده است و یا خطاهایی که از او سر زده است عذرخواهی و به اصلاح توبه و اعلام برائت کنند اصولگرایان نیز به واسطه پیدا شدن جریانی که موسوم به انحرافی است موظف به عذرخواهی و اعلام برائت از گذشته خود هستند. برخی از آنها تلاش می‌کنند که با ایجاد یک جو تبلیغاتی مدعی شوند که اصولگرایان نیز باید توبه کنند به عنوان مثال:

1- موضع رحیمی مبنی بر لزوم معذرت خواهی اصول گرایان بابت جریان انحرافی.

2- اصلاح طلبان یا اصول گرایان چه کسی باید عذر خواهی کند؟

3- منکر شدن توبه مخصوص اصلاح طلبان و سعی در لکه دار کردن دامن اصول گرایان به جریان انحرافی. 

 

 

اما برخی از اصلاح طلبان نیز با در پیش گرفتن سیاستی تبلیغاتی تلاش می‌کنند که طرح مساله اعلام برائت از فتنه و به اصطلاح توبه از فتنه‌سازی را تمسخر کرده و با آن به لحاظ تبلیغاتی تعیین تکلیف کنند به عنوان مثال اینکه اصلاح طلبان ضمن  چرت و پرت خواندن توبه از فتنه ، منکر لزوم توبه این جریان از وقایع 88 شدند.

 

جالب توجه آن است که در این میان برخی از اصولگرایان متوجه مساله اصلی نشده و تصور کرده‌اند اظهار برائت از خطا و توبه از اشتباهات گذشته موضوعی است که در این میانه مطرح است و از این رو گفته اند که اصلاح طلبان از فتنه و اصولگرایان از جریان انحرافی اظهار برائت کنند. به عنوان مثال به مورد زیر می توان اشاره کرد:

استقبال از شرط عارف از جانب اصول گرایان.

اما باید توجه داشت که مساله این نیست. اما به راستی مساله اصلی چیست؟

فتنه سازی و تلاش برای حضور در انتخابات؛ اشتباه یا نفاق

اما باید توجه داشت که آنچه در پی انتخابات گذشته رخ داد صرفا یک خطا یا اشتباه یک جریان سیاسی نبود. غالب جریان اصلاح طلبی به واسطه روندی که در انتخابات در پیش گرفت به ورطه هولناکی درغلطید که حاصل آن نفی روال‌های قانونی کشور، زیر سوال بردن مشروعیت نظام جمهوری اسلامی، تبلیغ دروغ بزرگ تقلب و امین ندانستن نظام اسلامی در رای مردم، نپذیرفتن نظر نهایی مراجع قانونی ناظر بر انتخابات و تلاش برای بردن آبروی نظام اسلامی در داخل و در عرصه بین المللی و مسائل مهم دیگری بود که در یک کلمه از آن به فتنه سازی تعبیر می‌کنیم.

 

فتنه سازی حاصل عملکرد جریان اصلاح طلبی و کاندیداهای لجوج این جریان بود که مورد حمایت اغلب بدنه سیاسی و کادرهای فعال این جریان نیز قرار داشتند. با این حساب نمی‌توان پذیرفت که آنها که با دروغ بزرگ تقلب سلامت انتخابات و دستگاه‌های برگزار کننده آن را زیر سوال بردند و از این طریق مدعی شدند که نظام اسلامی امانت دار رای مردم نیست و با ادعای تقلب در آرای مردم، نتایج رای مردم را زیر سوال بردند، با چه رویی می‌خواهند دوباره به صحنه عمل سیاسی بازگردند و در انتخابات شرکت کنند. آیا مردم حق ندارند از این افراد سوال کنند که شما چگونه می‌خواهید به روال انتخابات وارد شوید در حالی که سابقه نزدیک شما نشان از آن دارد که به روالهای قانونی تن نمی‌دهید و اگر نتیجه انتخابات با امیال سیاسی شما یکی نشد به هر دروغی برای رد کردن نتیجه انتخابات متوسل می‌شوید. آیا حضور اصلاح طلبان در انتخابات بدون اظهار برائت از گذشته به این معنی نخواهد بود که اگر نتیجه انتخابات مطابق میل آنها نباشد باز مدعی تقلب و عامل فتنه‌گری و فتنه‌سازی خواهند شد. اصولا وقتی اصلاح طلبان مدعی شده‌اند که انتخابات در ایران با تقلب و دستکاری در آراء مردم همراه است و آنها نظر مراجع قانونی ذیصلاح را در باب نتیجه انتخابات قبول نمی‌کنند حضورشان درانتخابات به چه معنی خواهد بود. آیا چنین حضوری، چیزی جز تلاش برای ایجاد فتنه‌های جدید است.

از این روست که با قاطعیت می‌توان گفت که اصلاح طلبان نمی‌توانند بدون عذرخواهی یا آنچه درادبیات سیاسی امروز جامعه ما اعلام توبه و برائت از دروغ گذشته خوانده می‌شود در انتخابات شرکت کنند. این امر به این علت نیست که اصلاح طلبان خطا کرده‌اند و دچار اشتباه شده‌اند، تا مدعیان اصلاح طلبی و حامیان آن‌ها مدعی شوند که مگر دیگر گروه‌های سیاسی خطا و اشتباه نداشته‌اند. مساله در این‌جا صرفا خطا و اشتباه داشتن نیست، مساله این است که کسی که روال قانونی انتخابات را زیر سوال برده است و با لج‌بازی و فتنه‌گری و قانون‌گریزی هیاهو به پا کرده است و به نتیجه‌ای که مردم بر سر صندوق رای ایجاد کرده‌اند و مراجع قانونی ناظر بر انتخابات آن را تایید کرده‌اند پایبند و متعهد نیست نمی‌تواند دوباره وارد عرصه انتخابات شود. واضح است که هر گونه مشارکت سیاسی آنها در انتخابات بدون عذرخواهی و توبه از دروغ تقلب و فتنه‌سازی‌های بعدی آن، نشان از نفاق و دورویی با مردم دارد.